บทที่ 929

‘เป็นเพราะอี้ จิ่นหลีหรือเปล่า? เพราะฉันเชื่อว่าเขาจะช่วยฉันใช่ไหม?’ หลิง อี้หรานอดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมาขณะที่เธอคิด เธอตั้งใจที่จะเป็นอิสระ แต่ตอนนี้กลับเธอต้องพึ่งพาเขา รถแล่นไปทางใต้ของเมือง ไปยังสถานที่ที่ห่างไกลมากขึ้นเรื่อย ๆ พวกเขากำลังจะออกจากเมืองในไม่ช้านี้! หลิง อี้หรานไม่รู้ว่าอี้ จิ่นหลีวางแผนจะทำอะไร แต่รถกลับหยุดกะทันหันเมื่อกำลังจะถึงทางออกทางหลวง “หยุดทำไม?” คนที่เฝ้าดูหลิง อี้หรานที่ด้านหลังถาม ทว่า คนขับรถกลับไม่ตอบ ดังนั้นชายคนนั้นจึงจ้องไปที่หลิง อี้หราน “ทำตัวดี ๆ ล่ะ!” จากนั้นเขาก็ก้าวไปข้างหน้าและโผล่หัวออกมาระหว่างที่นั่งเพื่อมองผ่านกระจกหน้ารถ จากนั้นชายคนนั้นก็ตัวแข็งทื่อ ใบหน้าของเขาดูตกตะลึง ในขณะที่ร่างกายของเขาสั่นเทา ‘เกิดอะไรขึ้น?’ หลิง อี้หรานที่กำลังนอนอยู่ในรถ เธอไม่สามารถขยับตัวไปไหนเพราะข้อมือของเธอถูกมัดเอาไว้ เธอจึงไม่สามารถมองดูเหตุการณ์ด้านหน้าได้ ทันใดนั้น ลำโพงด้านนอกก็ดังขึ้น “คนในรถ พวกคุณถูกล้อมไว้แล้ว ยอมแพ้แล้วอย่าทำร้ายตัวประกัน ถ้าคุณไม่ปฏิบัติตามคำสั่งของเรา พวกคุณจะได้รับบาดเจ็บหรือเสียชีวิตเท่านั้น!” หลิง อี้หรานตกตะลึง ‘