บทที่ 796
จากนั้นรถก็แล่นผ่านเธอไป
‘มันเป็นเรื่องปกติใช่ไหม? ก็เราเลิกกันแล้ว และต่อจากนี้ไป เราก็ต่างแยกย้ายกันไป ไม่เกี่ยวข้องกันอีก!’ หลิง อี้หรานพูดกับตัวเองเบา ๆ ในใจ
“อี้หราน เป็นอะไรไป? มองอะไรอยู่?” เสียงของกวอ ซื่นหลี่ดังขึ้นในหูของเธออีกครั้ง
หลิง อี้หรานละสายตาและมองไปที่กวอ ซื่นหลี่อีกครั้งโดยพูดว่า “ไม่มีอะไร ฉันมีเรื่องต้องทำ ดังนั้นฉันไปก่อนนะ!”
“เดี๋ยวก่อน! ผมไปส่งคุณได้นะ รถของฉันอยู่ตรงหัวมุมนี่เอง” กวอ ซื่นหลี่พูดออกมาอย่างเร่งรีบ
“ไม่เป็นไร เดี๋ยวฉันขึ้นรถไปเอง สะดวกดี”
“ก็...” เขาลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แล้วหยิบนามบัตรจากกระเป๋าของเขาแล้วยื่นให้หลิง อี้หราน “นี่คือนามบัตรของฉันที่มีข้อมูลติดต่อและที่อยู่ที่ทำงานปัจจุบันของฉัน เธอจะมาหาฉันเมื่อไหร่ก็ได้ที่เธอต้องการความช่วยเหลือ!”
หลิง อี้หรานมองดูชายตรงหน้าเธอ เขาแตกต่างจากตอนที่เขาอยู่ที่ศูนย์บริการสุขาภิบาล ตอนนี้เขาไม่ได้สวมชุดทีมอีกต่อไป แต่กลับสวมชุดสูทและเน็คไท นอกจากนี้ทรงผมของเขาก็แตกต่างออกไปจากเดิม เธอเหลือบเห็นนามบัตรที่เขาส่งให้เธอ เขาเป็นผู้อำนวยการของบริษัทตัวแทนจำหน่ายรถยนต์
ดูเหมือนว่าเขากำลังทำธุรกิจจริง
Locked chapters
Download the Webfic App to unlock even more exciting content
Turn on the phone camera to scan directly, or copy the link and open it in your mobile browser
Click to copy link