บทที่ 506
เธอผ่านการวิพากษ์วิจารณ์มากมาย แม้ว่าเธอจะยอมรับได้กับมัน แต่เขาล่ะ? หลิง อี้หรานค่อนข้างไม่แน่ใจ
“เป็นอะไรไป? ไม่อยากไปเหรอ?” อี้ จิ่นหลีถามพร้อมขมวดคิ้วเล็กน้อย
“ฉันเหมาะที่จะไปงานเลี้ยงเหรอ?” หลิง อี้หรานสูดหายใจเข้าลึก ๆ เงยหน้าขึ้นและถามว่า “จิน ถ้าฉันไปงานเลี้ยงกับคุณ หลายคนอาจจำฉันได้ ฉันเคยเจอผู้คนมากมายตอนที่ฉันคบกับเซียว จื่อฉี... นอกจากนี้ ฉันยังเคยติดคุกมาแล้ว...”
“แล้วยังไง?” อี้ จิ่นหลีกล่าวพร้อมกับยักไหล่ “พี่คือที่หนึ่งสำหรับผม ถ้าพี่เคยอยู่ในคุกแล้วยังไง? ถ้าพวกเขาจำพี่ได้แล้วยังไงล่ะ?”
ขณะที่เขากล่าว เขาจับมือเธอและทาบมันกับที่ริมฝีปากของเขา เขาบรรจงจูบมันเบา ๆ “พี่ยังพาผมกลับบ้านตอนที่ผมเหมือนคนเร่ร่อนอยู่กลางถนนไม่ใช่เหรอพี่สาว? พี่เคยคิดบ้างไหมว่าผมจะเป็นคนที่เหมาะให้พี่พากลับบ้าน? ไม่ว่าพี่จะเป็นเจ้าหญิงหรือขอทาน ผมก็อยากให้พี่ยืนอยู่เคียงข้างผม”
เขาจูบลงบนมือของเธอ ปลายนิ้วของเธอรู้สึกเสียวซ่าที่ไปถึงขั้วหัวใจ
เขาค่อย ๆ ลืมตาขึ้นและจ้องมองเธอด้วยดวงตาสีเข้มที่มีความหมาย “พี่จะยืนเคียงข้างผมไปตลอดชีวิต ถ้าตอนนี้พี่ยังกังวล แล้วในอนาคตล่ะ? เมื่อไหร่พี่จะสามา
Locked chapters
Download the Webfic App to unlock even more exciting content
Turn on the phone camera to scan directly, or copy the link and open it in your mobile browser
Click to copy link