บทที่ 462

ดวงตาของห่าว ฉี่หลงกระตุก “มันจะง่ายมากที่จะทำให้คนอย่างเธอต้องเข้าคุกอีกครั้ง ไว้ผมจะออกคำสั่งทีหลัง” เขาพูดง่าย ๆ ราวกับว่าการจัดการชะตากรรมชีวิตของคนอื่นนั่นเป็นเรื่องปกติสำหรับเขา หลิว จื่อเฉวียกล่าวด้วยแววตาเจิดจรัสพร้อมกับกัดฟัน “คราวนี้ให้โทษจำคุกตลอดชีวิตเลยนะ ฉันอยากให้มันอยู่ที่นั่นไปตลอดชีวิต!” มันเป็นวิธีเดียวที่จะกำจัดความเกลียดชังของเธอ “ได้สิ ผมจะทำตามที่คุณต้องการ อย่าคิดมากเกี่ยวกับเหมยยวี่และทำร้ายตัวเองเลย นึกถึงอี้เหมิงไว้” ห่าว ฉี่หลงกล่าว “แน่นอน ตอนนี้อี้เหมิงเป็นลูกสาวคนเดียวของเราแล้ว ฉันจะนึกถึงใครได้อีกล่ะ?” หลิว จื่อเฉวียกล่าว “น่าเสียดายที่ผู้ชายที่ลูกชอบคือนายน้อยเซียว ถ้าเป็นอี้ จิ่นหลี เราก็อาจจะยังเป็นสะใภ้ของเขาอยู่!” หลิว จื่อเฉวียกล่าวด้วยความไม่เต็มใจ “เราไม่สามารถโชคดีแบบนั้นได้ตลอดเวลา อย่างน้อย... อี้เหมิงก็ได้รับสิ่งที่ลูกต้องการแล้วตอนนี้” ห่าว ฉี่หลงกล่าว “ถ้าอย่างนั้นคุณก็ต้องทำให้ฉันได้รับความปรารถนาเร็ว ๆ ด้วย ฉันต้องเห็นหลิง อี้หรานเข้าคุกอีกครั้ง!” หลิว จื่อเฉวียยังคงไม่ลืมเกี่ยวกับหลิง อี้หราน “ได้ ผมจะรีบจัดการ!” ห่าว ฉี่หลงตอบ