บทที่ 428

แม้ว่าเธอจะเคยอยู่กับเย่ เหวินหมิง มาตั้งแต่แรก แต่เธอก็ไม่เคยเห็นอี้ จิ่นหลี เพราะตระกูลเย่กับตระกูลอี้ไม่เคยทำข้อตกลงทางธุรกิจอะไรกัน ตอนนี้เธอได้เจอกับอี้ จิ่นหลี ถึงสองครั้งในเวลาเพียงสองวัน ดูเหมือนว่าเขาจะอยู่เคียงข้างอี้หรานตลอดเวลา โจว เชียนหยุน นึกถึงคำเตือนของอี้ จิ่นหลี ที่บอกเธอ เธอมองไปที่สายตาของหลิง อี้หราน พร้อมกับรู้สึกงงงวย คนอย่างอี้หรานได้รับความรักจากคนอย่างอี้ จิ่นหลี เธอกำลังไตร่ตรองว่ามันเป็นความโชคร้ายหรือคำอวยพรกันแน่ อย่างไรก็ตาม เธอยังคงหวังว่าอี้หรานจะพบกับความสุข “เอ่อ คือว่า ฉันลืมซื้อผลไม้มาค่ะ ฉันจำได้ว่าอาหยันน้อยบอกกับฉันว่าเขาอยากกินทับทิมตอนที่เขาอยู่ในโรงพยาบาล” หลิง อี้หราน กล่าวขณะที่เธอกดค้นหาในโทรศัพท์ของเธอเพื่อหาสถานที่ซื้อทับทิม แน่นอนว่า หลิง อี้หราน หมายถึงภาษามือของอาหยันน้อยที่เขาแสดงให้เธอดู “ไม่จำเป็นหรอก อี้หราน เธอซื้อของเล่นให้อาหยันน้อยแล้ว ฉันจะซื้อทับทิมให้เขาทีหลังเอง” โจว เชียนหยุน โต้กลับอย่างรวดเร็ว “ไม่เป็นไรค่ะ ฉันจะรีบไป ฉันเห็นแผงขายผลไม้ตรงทางเข้าโรงพยาบาล น่าจะมีทับทิมอยู่ที่นั่นด้วย ฉันจะลงไปแล้วรีบขึ้นมาใหม่”