บทที่ 412

คนที่มีฐานะสูงอย่าง อี้ จิ่นหลี อาจมีสิ่งล่อตาล่อใจอยู่รอบตัวเขา แต่ตอนนี้เธอรู้แล้วว่าความรู้สึกของเขาที่มีต่อเธอนั้นเป็นเรื่องจริง ความสัมพันธ์นี้จะคงอยู่ต่อไปในอนาคตไหม? “ผมจะไม่ตกหลุมรักใครอีกแล้ว พี่คือคนเดียวที่ผมรักในชีวิตนี้” อี้ จิ่นหลี กล่าว “เพราะฉะนั้นถ้าผมทำผิดอะไร ผมหวังว่าพี่จะยกโทษให้ผม” เขาพึมพำ ก่ำกึ่งระหว่างออกคำสั่งและออดอ้อน “ได้สิ” หลิง อี้หราน ตอบ เมื่อคำตอบออกมาจากปากของเธอ เธอก็รู้สึกได้ว่าเขากอดเธอแน่นขึ้น “หลิง อี้หราน อย่าลืมสิ่งที่พี่สัญญากับผมในวันนี้ อย่าลืมเด็ดขาด!” ราวกับว่าเธอได้สัญญาบางสิ่งที่สำคัญที่สุด สิ่งที่เธอไม่สามารถลืมหรือย้อนกลับไปได้ ... ภายในห้องน้ำ หลิง อี้หราน มองไปที่แก้มแดงระเรื่อของเธอ แม้ว่าจะผ่านมาสักพักแล้วที่เธอกอดและจูบกับอี้ จิ่นหลี ในห้องนั่งเล่น แต่ใบหน้าของเธอก็ยังคงแดงอยู่ อี้ จิ่นหลี ดูแปลกไปในคืนนี้ แต่เธอก็ไม่สามารถนึกออกได้ว่าเพราะอะไร บางทีเธออาจจะแปลกใจที่อยู่ ๆ เขาก็บอกว่าเขารักเธอ เมื่อนึกถึงคำพูดเหล่านั้น หลิง อี้หราน ก็ไม่รู้สึกอะไรนอกจากความหวานที่พรั่งพรูออกมาจากใจ แม้แต่ในกระจก มุมปากของเธอก็ยกสูงขึ้น