บทที่ 27

เขาจ้องมองเธอ “พี่สาว พี่คิดว่าผมหาเงินน้อยเกินไปใช่ไหม?” "อ่า เปล่า!" เธอกล่าวปฏิเสธ “ฉันแค่อยากให้นายมีชีวิตที่ดีขึ้น” บางทีทั้งหมดนี้อาจเป็นเพียงชีวิตของเธอ แต่เธอต้องการสิ่งที่ดีกว่าสำหรับตัวเขาเอง “ผมจะมีชีวิตที่ดีขึ้น เมื่อถึงเวลาผมสามารถให้ชีวิตแบบไหนก็ได้ตามที่พี่ต้องการ” เขามองเธออย่างจริงจังและพูด นี่เป็นเพียงเกมสำหรับเขา แต่ในขณะนี้เขาต้องการให้เธอมีชีวิตที่ดีขึ้นในอนาคต สำหรับเขานั้นมันง่ายเหมือนปอกกล้วยเข้าปาก หลิง อี้หราน หัวเราะ เธอไม่คิดว่าจินจะให้ชีวิตที่เธอต้องการได้ อย่างไรก็ตามเธอไม่ต้องการทำร้ายความนับถือตนเองของอีกฝ่ายด้วยเช่นกัน เธอจึงพูดว่า "โอเค โอเค งั้นฉันจะรอจนกว่าจินจะหาเงินได้มาก ๆ เพื่อดูแลฉันในอนาคตด้วยวิธีนั้น ฉันจะอยู่ได้อย่างสบาย ๆ เหมือนคนที่ไม่รู้อะไรเลยนอกจากพึ่งนาย” "โอเค" เขาเห็นด้วย ดวงตาของเขาแวววาวด้วยความมุ่งมั่น “ตราบใดที่พี่เต็มใจ ผมจะทำให้แน่ใจว่าพี่จะอยู่อย่างสบายอย่างที่พี่ต้องการไปตลอดชีวิต” เขาคิด วันต่อมา เมื่อเกา ฉงหมิง ไปที่ห้องชงชาเขาก็ได้ยินเพื่อนร่วมงานบางคนคุยกัน “วันนี้เธอเห็นเสื้อกันหนาวของประธานอี้หรือยัง?” “ยังนะ มีอะ