บทที่ 1223
“เธอมองจนทำเอาฉันคิดว่าเธอมีความรู้สึกลึกซึ้งให้ฉัน และเธอก็รักฉันมากแล้วนะ!” อี้จิ่นหลีพูดขณะที่จู่ ๆ เขาก็เงยหน้ามองมาที่เธอด้วยนัยน์ตาดอกท้อสีดำสนิทของเขา
หลิงอี้หรานรู้สึกอาย “ฉันแค่...”
‘แค่อะไรล่ะ? แค่มองไปเรื่อยอย่างนี้เหรอ? หรือแค่มองเพราะว่านี้เขาดูดีจริง ๆ อย่างนั้นล่ะ?’
อันไหนก็ฟังดูไม่ดีทั้งนั้นแหละ!
หลิงอี้หรานไม่รู้ว่าตอนนี้ต้องพูดอะไร ดังนั้นเธอจึงทำเพียงมองเขาด้วยดวงตาเมล็ดอัลมอนด์ของเธอ
อี้จิ่นหลีพูดเบา ๆ ว่า “ถ้าเธอไม่รักฉันก็อย่ามองฉันแบบนั้นอีก มันจะทำให้ฉันเข้าใจผิดไป”
“ขะ... เข้าใจแล้วค่ะ” เธอรีบพูดและก้มหน้าก้มตากินอาหารในจาน
‘เมื่อกี้ฉันมองเขายังไงเหรอ? ทำไมเขาถึงเข้าใจผิดว่าฉันรักเขาไปได้?’
‘นี่ฉันยังรักอี้จิ่นหลีอยู่เหรอ? ฉันยังรักผู้ชายที่ฉันเคยรักมากคนนั้นอยู่เหรอ?’
...
อี้จิ่นหลีและหลิงอี้หรานไปยังที่ว่าการอำเภอหลังจากมื้อเช้า เพราะว่าไม่ใช่วันสำคัญอะไร ดังนั้นที่นี่จึงไม่มีคนมากนัก
หลิงอี้หรานกับอี้จิ่นหลีรอคิวของตัวเองและนั่งรอหลังจากกดคิวแล้ว ตอนนี้มีคิวก่อนหน้าพวกเขาสามคิวที่ไม่รู้ว่าจะจดทะเบียนสมรส... หรือจดทะเบียนหย่ากันก็ไม่รู้
การจดทะเบ
Locked chapters
Download the Webfic App to unlock even more exciting content
Turn on the phone camera to scan directly, or copy the link and open it in your mobile browser
Click to copy link