บทที่ 1135

หวาลี่ฟางพูดตามที่ตัวเองวางแผนไว้แล้วเล่นบทเป็นเหยื่อคนหนึ่ง ตราบใดที่เธอเล่นเป็นเหยื่อ เรื่องที่หลิงอี้หรานเจอก็ไม่ใช่ความผิดของเธอ และหลิงอี้หรานก็แค่บังเอิญซวย “ทุกอย่างที่คุณพูดตอนนี้เป็นเรื่องจริงหรือเปล่า?” กู้ลี่เฉินถามขณะที่มองคนตรงหน้าเขา หวาลี่ฟางพูดขึ้นในทันทีว่า “ใช่สิคะ ทำไมฉันต้องโกหกคุณด้วยล่ะลี่เฉิน? คุณรู้อะไรไหมคะ? ยิ่งฉันคิดถึงเรื่องนี้ ฉันก็ยิ่งรู้สึกกลัว ถ้าฉันเป็นคนที่เข้าไปในนั้น และฉันก็ไม่ได้ฉลาดเหมือนอี้หราน หลังจากนั้นฉันคง... เป็นข่าวฉาวไปทั่วทั้งเมืองเฉินและตอนนี้คงโดนหัวเราะเยาะใส่แน่เลย!” เธออยากจะโถมตัวเขาไปในอ้อมแขนของเขาเพื่อหาการปลอบโยนขณะที่เธอพูด แต่กู้ลี่เฉินผลักหวาลี่ฟางออกจากอ้อมแขนของเขา “ลี่ฟาง ผมบอกไปแล้วไงว่าผมเห็นคุณเป็นคนที่ช่วยชีวิตตอนเด็กเท่านั้น เพราะฉะนั้นอย่าทำอะไรที่ไม่เหมาะสม หรือพูดอะไรที่ทำให้คนอื่นเข้าใจผิด” สีหน้าของหวาลี่ฟางเปลี่ยนไปในทันทีที่ได้ยินแบบนั้น และเธอก็กัดริมฝีปากล่างของตัวเองแน่น “แล้วผมก็หวังว่าวันนี้คุณจะพูดความจริงนะ เพราะตำรวจเริ่มสืบสวนเรื่องนี้แล้ว และอีกไม่นานผลก็คงออกมา” กู้ลี่เฉินกล่าว หวาลี่ฟาง