บทที่ 1125

“พี่เป็นคนแรกที่มีน้ำใจให้กับฉัน เพราะอย่างนั้นฉันก็เต็มใจอยากจะช่วยค่ะ” หลิงอี้หรานกล่าว แม้เธอจะช่วยพี่โจวได้ไม่มากก็ตาม คดีของพี่โจวเป็นเวลาเกือบ 5 ปีแล้ว แม้ว่าจะมีหลักฐาน แต่ก็ยากที่จะสืบสวนเป็นพิเศษ เมื่อคิดถึงเรื่องนั้น หลิงอี้หรานก็นึกถึงอี้จิ่นหลีที่เคยช่วยเธอให้พ้นจากคดีความ ถ้าไม่ใช่เพราะอี้จิ่นหลี เธอก็คงยังรับโทษเมาแล้วขับรถชนคนตายอยู่ อี้จิ่นหลี... ‘หยุดคิดนะ! เรื่องระหว่างเรามันจบลงไปแล้ว!’ หลิงอี้หรานบอกกับตัวเอง! ใกล้กับหน้าต่าง อาหยันน้อยกำลังยืนบนเก้าอี้ ร่างกายส่วนบนของเขาโน้มไปบนขอบหน้าต่างขณะที่เขามองผ่านหน้าต่างไปยังโจวเชียนหยุน “หยันน้อย กำลังมองแม่เหรอลูก?” คุณนายโจวซึ่งยืนอยู่ข้างเจ้าตัวเล็กถาม “ฮะ” เจ้าตัวน้อยตอบ เขายังคงมองโจวเชียนหยุนอยู่จนกระทั่งร่างของเธอเล็กลง ๆ จนเขามองไม่เห็นเธออีก จากนั้นเขาก็ก้มหน้าลงเล็กน้อยและกำมือเล็ก ๆ เข้าเป็นหมัดอย่างเงียบเชียบ ‘ผมจะปกป้องคุณแม่ให้ได้ ไม่ว่าคุณแม่จะเคยเข้าคุก หรือคุณแม่จะเป็นคนไม่ดี แต่ผมก็จะปกป้องคุณแม่เอง! ‘เพราะว่าคุณแม่เป็นคุณแม่ที่ผมรักที่สุด!’ ... ตอนบ่าย ทนายกู้เอายูเอสบีแฟลชไดรฟ์อันเล็ก ๆ มา