บทที่ 1073

อี้จิ่นหลีพูดตามตรง “หนึ่งในคฤหาสน์ต้นตระกูลของตระกูลอี้ แต่ไม่ค่อยมีใครรู้จักที่นี่หรอก เพราะตระกูลอี้ไม่เคยประกาศให้ใครรู้” เธออดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว ‘นี่เขาคิดว่าคนนอกหาที่นี่ไม่เจอ เขาเลยเก็บฉันไว้ที่นี่เหรอ?’ “อีกอย่าง ไม่ใช่แค่เธอนะที่ติดอยู่ในคฤหาสน์นี้” เขาพูด เธอกะพริบตา “หมายความว่าไง?” “ครั้งหนึ่งเคยมีผู้หญิงถูกขังไว้ที่นี่เหมือนกัน คฤหาสน์นี้ถูกซื้อไว้ก็เพื่อขังผู้หญิงคนนั้นไว้ที่นี่” อี้จิ่นหลีพูดเหมือนกำลังเล่าเรื่องให้เธอฟัง หลิงอี้หรานตะลึงไป เธอรู้สึกได้ถึงความเย็นยะเยือกที่ปกคลุมร่างกายของตัวเอง ‘ผู้หญิงคนอื่น... ก็เคยถูกขังไว้ที่นี่งั้นเหรอ?’ “ประมาณ 70 ปีก่อน บรรพบุรุษของตระกูลอี้คนหนึ่งตกหลุมรักผู้หญิงคนหนึ่ง แต่เธอมีคู่หมั้นอยู่แล้วและรักกันมาก ดังนั้น เขาเลยลักพาตัวผู้หญิงคนนั้นมาและขังเธอไว้ในคฤหาสน์นี้ เฝ้าเธอไว้ตลอดทั้งวันทั้งคืนเพื่อให้เธอตกหลุมรักเขา” เสียงของอี้จิ่นหลีเยือกเย็นสม่ำเสมอ และเมื่อมันดังอยู่ในห้องรับประทานอาหารย้อนยุคขนาดใหญ่นี้ ก็ยิ่งทำให้บรรยากาศหดหู่เย็นชา ในตอนที่เธอถูกพามาครั้งแรก เธอรู้สึกว่าที่นี่ดูย้อนยุคและโอ่อ่า ถึงIอย่างนั้