บทที่ 1060

“ลี่เฉินคะ ถึงอี้หรานจะถูกอี้ จิ่นหลีพาตัวไป คุณก็ไม่ต้องห่วงเลยค่ะ สองคนนั้นเคยคบกันมาก่อน ถึงจะเลิกกันแล้ว แต่ก็ดูเหมือน…” หวา ลี่ฟางหยุดชะงักเมื่อสังเกตเห็นว่ากู้ ลี่เฉินไม่ได้ฟังเธอเลยแม้แต่น้อย! เหมือนกับว่าเธอเป็นเพียงธาตุอากาศและสิ่งเดียวที่เขานึกถึงคือหลิง อี้หราน! ลี่ฟางกัดฟันกรอด ‘อี้หรานมีดีอะไรนัก?’ ‘ทำไมทุกคนจะต้องทะเลาะกันแย่งอี้หรานด้วย?’ ‘ฉันจะไม่ยอมให้หลิง อี้หรานมาพรากความสุขของฉันไป!’ … เมื่ออี้หราน ก้าวลงมาจากรถ เธอก็พบว่าที่นี่ไม่ใช่ที่ที่เธอคุ้นเคย บ้านทรงตะวันออกล้อมรอบด้วยป่าไผ่ ท่าทางราวกับตั้งอยู่ที่นี่มาเป็นเวลานาน ป่าไผ่ให้ความรู้สึกเก่าแก่ ทำให้ผู้พบเห็นรู้สึกราวกับกำลังมองย้อนไปในอดีต “อี้ จิ่นหลี คุณพาฉันมาที่นี่ทำไม?” อี้หรานถามด้วยความหวาดระแวง “ทำไม? ก็เพื่อขังพี่ไว้ที่นี่ไง ถามมาได้” เขาตอบพลางฉุดกระชากเธอให้เข้าไปในบ้านด้วย การออกแบบของบ้านค่อนข้างเก่าแก่ ถึงแม้จะมีบางจุดที่ได้รับการตกแต่งใหม่ แต่มนต์ขลังของมันก็ยังคงอยู่ตามเดิม ที่นี่มีทั้งระเบียงทางเดิน สะพาน สระ และดอกบัวลอยอยู่เต็มไปหมด ดูเป็นภาพหาดูได้ยากทีเดียว! หากนี่คือการมาเยือนต