บทที่ 105

เธอถูกตระกูลเฟิงขังไว้ในห้องและมีคนแปลกหน้าอยู่ในห้อง เขาเป็น... คนโง่ของตระกูลเฟิง หลิง อี้หราน พยายามอย่างเต็มที่ที่จะตั้งสติ เธอต้องหนีไม่ว่ายังไงก็ตาม! แต่ตอนนี้เธออยู่ในสภาพเช่นนั้นมันก็ยากสำหรับเธอที่จะลุกขึ้นยืน เธอจะหนีไปได้อย่างไร? เมื่อลุงของเธออุ้ม เธอแอบพยายามโทรหาใครสักคนเพื่อขอความช่วยเหลือ แต่โทรศัพท์ของเธอก็ถูกแย่งไป โอกาสที่เธอจะหนีก็หายไปหมดแล้ว! ทำไม? ทำไมเธอถึงโทรหาจินก่อน? เห็นได้ชัดว่าจินอยู่ในเมืองเฉินและไม่สามารถช่วยเหลือเธอได้เลย นอกจากนี้จินจะทำอะไรได้บ้าง? บางทีเธอควรโทรหาเหลียนอี เพราะเธอน่าจะมีประโยชน์มากกว่านี้หรือโทรแจ้งตำรวจโดยตรง... ราวกับว่าเธอเริ่มพึ่งพาจินโดยที่ไม่รู้ตัว การมองเห็นของเธอพร่ามัว ชายแปลกหน้ายิ้มเยาะและรีบไปหาเธอ เธอทำได้เพียงพยายามอย่างเต็มที่ที่จะหลบหนี แต่เธอก็ไม่สามารถหลีกเลี่ยงร่างนั้นได้ นอกห้อง ครอบครัวเฟิงและลู่กำลังคำนวณบัญชีอย่างมีความสุขอยู่พักหนึ่ง ลุงของหลิง อี้หรานกล่าวว่า "ผู้อาวุโสเฟิน เราพาเธอมาให้คุณแล้ว 300,000 คุณไม่สามารถกลับคำพูดของคุณได้นะ" “โอ้ ดีสิ ดี ตราบใดที่พวกเขาทำสำเร็จฉันจะให้ 300,000 หยวนแก่คุณ