บทที่ 1045

“เธอปฏิเสธลี่เฉินเหรอ?” แซมหันไปถามอี้หรานด้วยความประหลาดใจ อี้หรานทำตัวไม่ถูกขึ้นมาทันที ยิ่งกว่านั้น ลี่เฉินนั่งอยู่ต่อหน้าเธอนี่เอง แซมยังไม่หยุดละเลงเครื่องสำอางบนใบหน้าหวานขณะที่หญิงสาวพูดอะไรไม่ออก “เธอกล้ามากนะ นี่เป็นครั้งแรกเลยที่ฉันเห็นผู้หญิงกล้าปฏิเสธลี่เฉิน” “นายดูพอใจที่ฉันโดนเทนะ?” ลี่เฉินเหลือบตามาทางแซม “ก็ฉันไม่เคยเห็นนี่ นี่มันเรื่องใหม่เลยนะเนี่ย” แซมยกยิ้ม ปากคุยไปด้วยโดยไม่ได้หยุดมือ เมื่อรถมาจอดที่ทางเข้างานเลี้ยง ทั้งหน้าและผมของอี้หรานก็เสร็จเรียบร้อยพอดี! “ฉันไม่ได้เตรียมชุดมาให้ เห็นนายบอกว่ามีชุดแล้ว” แซมหันไปมองลี่เฉิน ชายหนุ่มส่งชุดราตรีที่อยู่ในถุงคลุมเสื้อผ้าให้แก่อี้หราน “ชุดอยู่ในถุง ขนาดน่าจะพอดีกับคุณ คุณเปลี่ยนชุดบนรถได้เลย เดี๋ยวพวกผมลงไปก่อน!” พูดจบก็หันไปสั่งให้ทุกคนออกจากรถ ยกเว้นหลิง อี้หราน หญิงสาวเปิดถุงออก มีชุดราตรียาวอยู่ด้านใน สิ่งที่เห็นทำเอาม่านตาหญิงสาวสั่นริก รู้สึกแสบตาเล็กน้อย สิ่งนี้คือ… ชุดราตรีสีม่วงที่กระโปรงปักเป็นลวดลายผีเสื้อและดอกไม้อย่างงดงาม ชุดนี้เหมือนกับชุดที่เขาเคยเล่าให้เธอฟัง… สมัยที่พวกเขายังเด็ก เขาบอกว่า