บทที่ 88

ลึก ๆ แล้วในใจของแมนดี้ก็เห็นด้วยว่าฌอนและแซ็คสมควรได้รับความอัปยศอดสูนั่นแล้ว ฮาร์วีย์ไม่คิดที่จะแก้ตัวใด ๆ เขาคว้าแตงโมอีกชิ้นทันที “ไม่มีอะไร ผมก็แค่จะทิ้งขยะ มันไม่ใช่ความผิดของผมสักหน่อยที่คำพูดของใครบางคนเหม็นเหมือนถังขยะ” ฮาร์วีย์ตอบอย่างใจเย็น “ไอ้…” ฌอนเช็ดหน้าตัวเองพร้อม ๆ กับที่เขาจ้องไปที่ฮาร์วีย์ ฌอนรู้สึกโกรธมากจนร่างกายสั่นอย่างห้ามไม่อยู่ “แล้วผมล่ะ? เป็นเพราะลูกชายของคุณที่ทำให้เกิดปัญหาซึ่งภรรยาของผมก็ต้องเข้าไปจัดการ แม้จะเมินเฉยความพยายามของเธอและไม่มีแม้แต่จะขอบคุณที่เธอ แต่พวกคุณก็ยังใส่ร้ายกล่าวหาว่าเธอทำร้ายครอบครัว มันน่าตลกอะไรเช่นนี้? ได้ งั้นให้ลูกชายของคุณจัดการแล้วกัน!” ฮาร์วีย์พูดอย่างท้าทายฌอน “ฮาร์วีย์ นายเป็นแค่ลูกเขย นายคิดว่านายสามารถเสนออะไรในที่ประชุมของบ้านเราได้งั้นหรือ” “ฐานะคนของซิมเมอร์เองแมนดี้ควรทำงานเพื่อตระกูลของเราอยู่แล้ว…” ฌอนตะโกนใส่ฮาร์วีย์ “และปล่อยให้ลูกชายสุดที่รักของคุณมาชุบมือเปิปไปใช่ไหมล่ะ” ฮาร์วีย์พูดแทรก “จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเขาไปคุกคามพนักงานของพวกเขาอีกและอาจทำให้เราล้มละลายอีกครั้ง? คุณก็ไม่ควรกลัวจะเกิดเหตุการณ์แบบนั