บทที่ 72

ขาของพนักงานเหล่านั้นสั่นอย่างห้ามไม่ได้ พวกเขาทั้งหมดถึงกับต้องนั่งยอง ๆ บนพื้นโดยเฉพาะคนที่ทำตัวเย่อหยิ่งเมื่อกี้นี้เธอถึงกับตัวสั่นและพูดว่า "ดิฉันขอโทษนะคะคุณผู้ชาย ดิฉันขอโทษ…" แม้แต่เจ้าของร้านก็รีบออกมาต้อนรับอย่างรวดเร็ว เขาแสดงความเคารพฮาร์วี่ย์ ผงกศีรษะและโค้งคำนับให้ฮาร์วี่ย์ เพราะนี่เป็นลูกค้าคนสำคัญและทรงอิทธิพลมาก ไม่ต้องพูดถึงเลยว่าลูกค้าอย่างเขาจะซื้อของหรือเปล่า แม้ว่าเขาจะไม่ได้ซื้ออะไรที่นั่นเลย แต่พนักงานเหล่านั้นก็คงไม่กล้าพูดอะไรไร้สาระออกมา “คุณไม่ต้องขอโทษผม ค่าคอมมิชชั่นทั้งหมดให้กับสาวสวยคนนี้” ฮาร์วีย์พูดและชี้ไปที่พนักงานอีกคนที่เมื่อกี้นี้ทำตัวค่อนข้างสุภาพ "รับทราบค่ะ! แน่นอนค่ะ!” พนักงานคนนั้นพยักหน้าไม่หยุดหย่อน สำหรับพนักงานที่เยาะเย้ยฮาร์วี่ย์เมื่อกี้นี้ก็มีสีหน้าซีดลง ของทั้งหมดมันมูลค่าหนึ่งแสนห้าหมื่นดอลลาร์และค่าคอมมิชชั่นก็จะอยู่ที่ประมาณสองสามพันดอลลาร์ ตอนนี้เธอเสียเงินค่าคอมมิสชั่นพวกนั้นไปแล้ว นอกจากนี้เธอยังไปทำให้ลูกค้าคนสำคัญที่ในอนาคตที่อาจจะกลับมาซื้อสินค้ากับพวกเขาโกรธเคือง ในตอนนั้นเองที่เธอแทบจะคุกเข่าลงต่อหน้าฮาร์วี่ย์ หญิงสาวเซ็ก