บทที่ 4161

แต่ถึงกระนั้นแดเรียลก็ยังทำเมินเฉยต่อคนในตระกูลนั้นอย่างสิ้นเชิง เขารีบเดินไปอยู่ตรงหน้าฮาร์วีย์ ก่อนโค้งคำนับเขาอย่างให้ความเคารพ “คุณยอร์ก!” “คุณยอร์กเหรอครับ?!' แดเรียลพูดด้วยเสียงไม่ดังแต่ก็ไม่ค่อย... แต่คำพูดเหล่านั้นให้ความรู้สึกเหมือนมีระเบิดดังขึ้นในหัวของพ่อแม่เบย์เลอร์ เบย์เลอร์ก็ทำสีหน้าที่ดูแย่มากด้วย บรรดาญาติ ๆ ต่างทำสีหน้าที่ดูไม่เชื่อเป็นอย่างมากในขณะที่มองดูฮาร์วีย์ 'อะไรกันวะเนี่ย?' 'คุณยอร์กอีกแล้วเหรอ?' 'ลูกเขยที่เกาะเมียกินคนนี้น่าประทับใจจริง ๆ เหรอ?' เบย์เลอร์ตัวแข็งทื่อ “ซีอีโอแจ็คสัน! เขาเป็นแค่ลูกเขยที่เกาะเมียกินนะคะ!” แดเรียลทำเมินเฉยต่อเบย์เลอร์อย่างสิ้นเชิง ในขณะที่เขาโค้งคำนับอยู่ตรงหน้าฮาร์วีย์อย่างนอบน้อม “คุณยอร์ก! คุณซิมเมอร์! “ผมไม่คิดว่าจะมาเจอคุณสองคนที่นี่! ช่างเป็นบุญของผมจริง ๆ! “ผมรู้สึกเป็นเกียรติจังเลยครับ! “ผมตื่นเต้นมากเลยเนี่ย!” แดเรียลดีใจมากจนเขาต้องยิ้มกว้างอยู่ตลอดเวลา ทุก ๆ คนในตระกูลลีต่างตกตะลึงเมื่อเห็นแดเรียลมีความสุขอยู่ตรงหน้าฮาร์วีย์ เบย์เลอร์อ้าปากค้างทันที เธอไม่รู้ว่าจะพูดอะไรได้ในตอนนั้น เธอไม่คิดว่าฮาร