บทที่ 4102

รูม่านตาดำของลิเลียนหดตัวลงทันทีที่เธอเห็นฮาร์วีย์ จากนั้นเธอก็นั่งลงบนเก้าอี้ด้วยความรู้สึกดูถูกเหยียดหยาม ก่อนจะพูดว่า "เอาภาพวาดมาให้แม่ดูหน่อยสิลูกรัก พ่อกับแม่ขอตรวจตราดูหน่อย ทั้งสองคนต่างก็มาจากตระกูลที่ร่ำรวย จึงเป็นเรื่องธรรมดาพี่พวกเขาจะมีประสบการณ์ในเรื่องนี้บ้าง ด้วยความที่ไซม่อนเคยทำการศึกษาเรื่องของสะสมในทุกประเภทมาอย่างทุกข์ทรมาณตอนที่อยู่ในเซาธ์ไลท์ เขาจึงมีความรู้ในการตีราคาโดยทั่วไปมากกว่า ไม่อย่างนั้นกาเบรียลคงไม่ซื้อภาพเกลาดิอุสมาหรอก กาเบรียลจ้องมองฮาร์วีย์อย่างภาคภูมิใจ ก่อนจะยื่นภาพวาดนั้นให้กับไซม่อน ไซม่อนหยิบแว่นขยายออกมาก่อนจะแสร้งทำเป็นตรวจดูทั่วทั้งภาพวาดนั้น ไม่กี่นาทีต่อมาไซม่อมก็เริ่มกระซิบกระซาบให้ลิเลียนฟัง ลิเลียนจ้องมองกาเบรียลโดยสัญชาตญาณ สีหน้าของเธอดูเย็นชาราวกับน้ำแข็ง กาเบรียลยืนตัวสั่นอยู่ในรองเท้าบู้ททันที สายตาของลิเลียนช่างดูน่ากลัวเหลือเกิน เห็นได้ชัดว่าพวกเขารู้แล้วว่าภาพวาดนั้นเป็นของปลอม แมนดี้กับซีนเธียร์ก็จองมองไปที่กาเบรียลอย่างเย็นชาเช่นกัน 'ลูกบุญธรรมคนนี้กล้าดียังไงถึงเอาของปลอมมาหลอกเพื่อหวังประโยชน์จากตระกูลนี้?' แ