บทที่ 4086

"ผมจะไม่ลุกขื้นจนกว่าคุณจะตอบตกลง!” เวสตินวางเข่าลงบนพื้นอย่างหนักแน่น เขาทำสีหน้าดูจริงใจและเต็มไปด้วยความรักราวกับว่าเขาจะยอมทำทุกอย่างเพื่อความรัก เขาทำท่าราวกับว่าจะโขกหัวลงกับพื้นถ้าซีนเธียร์ไม่ยอมรับรักเขา “รับรักผมเถอะนะซีนเธียร์! คุณมัวรออะไรอยู่เหรอ?” “ใช่แล้ว! คุณมิลเลอร์คุกเข่ามานานแล้วนะ! จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเข่าของเขาเกิดหักขึ้นมา?” “คุณไม่มียางอายหรือไง? ทำไมยังทำท่าลังเลอยู่อีกล่ะ?!” “คุณจะรับผิดชอบไหวเหรอถ้าคุณเป็นต้นเหตุทำให้คุณมิลเลอร์ต้องได้รับบาดเจ็บ?!” “ดูอารมณ์ของคนในห้องนี้สิ! พอได้แล้ว!” พวกผู้หญิงต่างตำหนิและกรีดร้องใส่ซินเธีย โดยคิดว่าเธอเป็นเพียงเด็กน้อยที่แสนจะโง่เขลา 'การที่คุณมิลเลอร์มาขอความรักขนาดนี้นับว่าเป็นเกียรติอย่างยิ่ง!' 'เธอกล้าปฏิเสธเขาได้ยังไงกัน?!' ถ้าผู้หญิงคนนั้นถูกผู้ชายมาขอความรัก พวกเขาก็คงพร้อมจะเป็นของกันและกันแล้วล่ะ! หลังจากพบกับเรื่องวุ่นวายทั้งหมดนั้น ใบหน้าของซีนเธียร์ก็ดูซีดลงเล็กน้อย เธอเคยเห็นนายน้อยผู้ร่ำรวยมามากมายแล้ว ซึ่งมีอยู่หลายคนมากที่หยุดเลิกตามตื๊อเธอด้วย... แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เธอพบเจอคนหน้าด้านอย่างเวสติ