บทที่ 4082

ฮาร์วีย์เหลือบมองแดเรียลแล้วหัวเราะเบา ๆ “แค่นี้เหรอ?” แดเรียลตัวแข็งทื่อในขณะที่กัดฟันกรอด “นี่คือรถปอร์เช่นะครับคุณยอร์ก ผมเพิ่งซื้อมาเพื่อวานนี้เอง" เขาพูดเบา ๆ โดยได้ใส่กุญแจรถเอาไว้ในกล่องของขวัญนั้น “คุณคงไม่มีรถใช้ตั้งแต่เดินทางมาถึงนี่... “กรุณารับไปด้วยเถอะครับ คุณไม่จำเป็นต้องเกรงใจหรอกครับ “แล้วอีกอย่างหนึ่งก็คือนี่คือเบอร์โทรศัพท์ของผม! ถ้าต้องการอะไรก็โทรหาผมได้เลย ผมจะทำทุกอย่างเพื่อช่วยเหลือคุณอย่างเต็มที่ ถึงแม้คุณจะสั่งให้ผมไปทำความสะอาดห้องน้ำหรือกวาดถนนก็ตาม!” แดเรียลรีบยัดกล่องของขวัญเข้าไปในมือของฮาร์วีย์ ก่อนจะผลุนผลันออกไปจากที่นั่นอย่างรวดเร็ว ฮาร์วีย์ยิ้มในขณะที่มองดูของขวัญกล่องนั้น และรับเอาไว้อย่างเงียบ ๆ... แต่ทันทีที่เขาแกะกล่องของขวัญออกดู ดวงตาของเขาก็ดูสว่างไสวขึ้นทันที เขาไม่จำเป็นต้องซื้อของขวัญอะไรอีกแล้ว นี่เป็นอะไรที่ยอดเยี่ยมมาก! จากนั้นเขาก็ขับรถปอร์เช่ใหม่เอี่ยมคันนั้นไปที่ร้านอาหารเวสเทิร์น ที่อยู่บนชั้นหนึ่งของห้างสรรพสินค้าแห่งนั้น นี่คือสถานที่จัดงานเลี้ยงวันเกิดของซีนเธียร์ ฮาร์วีย์รีบเดินไปที่ทางเข้าโดยไม่ได้สนใจที่จะอ่านข้อคว