บทที่ 4029

"แม่อยากให้ไอ้สารเลวนั่นเสียใจที่มาดูหมิ่นแม่! แม่อยากให้เขาเสียใจที่ไม่ได้เป็นลูกน้องของแม่! “แม่จะเอาคืนเขาเป็นสิบเท่า! “เขาไม่มีสิทธิ์เป็นลูกน้องของแม่ด้วยซ้ำไป เมื่อแม่เอือมระอากับเขาแล้ว!” แน่นอนว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นในแบล็คเบิร์น ซิตี้ไม่ได้ทำให้เอลเลนรู้สึกเสียใจหรือเศร้าโศกเลย... แต่หัวใจของเธอมืดบอดไปหมดนับตั้งแต่นั้นมา เธอไม่ยอมปล่อยวางถึงแม้ว่าจะได้พบกับเจ้าชายรูปงามของเธอแล้ว ความโกรธแค้นได้กลืนกินเธอจนหมดสิ้น “คุณดูถูกฉันมาตลอดเลยนะฮาร์วีย์! คุณจะต้องชดใช้กับการกระทำนั้น! “ฉันอยากให้คุณเห็นความเจริญรุ่งเรืองของฉัน! ฉันอยากให้คุณเห็นฉันมีความสุขในความรุ่งโรจน์นั้น! “แค่รอเวลาเท่านั้นแหละ! “คุณจะต้องเสียใจในไม่ช้านี้!” เอลเลนเงยหน้าขึ้น เผยให้เห็นสีหน้าที่ดูภาคภูมิใจ โนเอมิยิ้มจาง ๆ “นับจากนี้ไปลูกจะทำอะไรบุ่มบ่ามไม่ได้นะเอลเลน ลูกจะต้องใช้สมองกับเรื่องนี้หน่อย! “โดยปกติหลังเสร็จพิธีหมั้นแล้วเราก็จะกลายเป็นส่วนหนึ่งของตระกูลจอห์น! “ชื่อของพวกเขาจะทำให้ฮาร์วีย์ต้องให้ความเคารพเราในทุกที่ที่เราไปในประเทศ H!” โนเอมิลุกขึ้นยืนในขณะยังเขย่าแก้วไวน์พร้อม ๆ ก