บทที่ 3990

แม้แต่คนอย่างโนเอมิที่สามารถสงบสติอารมณ์ได้ทุกเมื่อก็ยังสั่นสะท้านโดยสัญชาตญาณ เธอรู้สึกได้ถึงแรงกดดันมหาศาลที่กำลังจะบดขยี้เธอในเวลานี้ ถ้าน้ำอมฤตสีเงินนั้นมีโอกาสไปขายในต่างประเทศได้จริง ก็จะสร้างความเสียหายร้ายแรงให้กับตระกูลคอบบ์ คุณย่าคอบบ์ตัวสั่นเทา เธอเข้าใจในข้อเท็จจริงนั่นเป็นอย่างดี “เราได้ให้ความเคารพต่อคุณเป็นอย่างมาก! แต่ทำไมคุณถึงมาต่อสู้กับเราแบบนี้!” คุณยายคอยย์กรีดร้องขึ้นมาโดยสัญชาตญาณ “ต่อสู้กับคุณเหรอ?” คุณฟินลีย์ตัวแข็งทื่อก่อนจะเผยให้เห็นรอยยิ้มจาง ๆ “ผมไม่ได้สนใจที่จะทำแบบนั้นหรอกนะครับคุณย่าคอบบ์ “ความโกรธแค้นของคุณไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับผมด้วย" ท้ายที่สุดแล้วทำไมคนจากราชวงศ์ต้องมายุ่งรบกวนพวกเขาด้วยล่ะ? ในสายตาของเขาแล้วตระกูลคอบบ์ก็แค่ไม่มีสิทธิ์ “คุณไม่เคยคิดถึงเรื่องนั้นเลยเหรอ?” น้ำเสียงของคุณย่าคอบบ์เริ่มเกรี้ยวกราดมากขึ้น “คุณใช้ชื่อเสียงและสถานะของคุณเพื่อช่วยไอ้คนสารเลวพวกนั้นได้ขายของในต่างประเทศ! แล้วจะมาบอกว่าไม่ได้ต่อสู้กับเราได้ยังไง?! “เราควรเป็นคนที่ได้สิทธิ์นั้นมากกว่านะ! “ฮาร์วีย์ทำยังไงถึงทำให้คุณทำแบบนั้นได้?! “เขาจ่ายเงินให้คุณ