บทที่ 3795
“อย่างนั้นเหรอ?”
ฮาร์วีย์ยิ้มจาง ๆ
“งั้นฉันจะทำแทนเขาก็แล้วกัน"
“เฮ้ย! นายคิดว่านายอยู่ยงคงกระพันเพียงเพราะนายชนะมาแค่สองสามแมตช์บนสังเวียนเหรอ?”
ไคลด์ร้องคำรามหลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์
เขาเตรียมที่จะกลืนยาเพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งเข้าไป ไคลน์พร้อมที่จะให้บทเรียนแก่ฮาร์วีย์ในแบบที่เขาจะไม่มีวันลืม...
แต่ในขณะนั้นเองซามูเอลก็พูดขึ้นมาว่า
“ในเมื่อไอ้สารเลวคนนี้บอกว่าฉันไม่กล้าแตะต้องตัวเขา งั้นฉันก็ต้องพิสูจน์ให้เห็นหน่อยว่าเขาคิดผิด
“ถ้าไม่อย่างนั้นชื่อเสียงของฉันก็ต้องมัวหมองไปหมดแน่”
ซามูเอลลุกขึ้นจากรถเข็น เขาก้าวไปข้างหน้าอย่างช้า ๆ แม้ว่าใบหน้าของเขาจะแดงผิดปกติก็ตาม
"โอ้? คุณแน่ใจเหรอที่จะมาต่อกรกับผม ปรมาจารย์บาวเออร์
“คุณยืนตัวตรง ๆ ได้หรือเปล่า?
“ถ้าคุณแตะต้องตัวผมอีกครั้งล่ะก็ ผมจะฟาดคุณลงกับพื้นอย่างแน่นอน
“มันคงไม่ดีแน่ถ้าคุณตัดสินใจเอาเรื่องนี้ไปข่มขู่ผมในอนาคต
“คุณแก่แล้วนะ! ทำไมยังไม่ยอมหยุดอวดเก่งสักทีล่ะ?
“ไม่มีใครช่วยคุณได้เลยนะถ้าเกิดอะไรขึ้น!”
สำหรับไคลด์แล้ว ซามูเอลไม่มีอะไรที่น่ากลัวเลย เพราะเขาได้รับบาดเจ็บสาหัส
เหตุผลเดียวที่ไคลด์ถูกตบหน้าก็เพร

Locked chapters
Download the Webfic App to unlock even more exciting content
Turn on the phone camera to scan directly, or copy the link and open it in your mobile browser
Click to copy link