บทที่ 3757

“แกไม่ควรพูดอะไรแบบนั้นนะ” รุ่นพี่ออสวอลด์พูดด้วยท่าทีที่ดูน่าสมเพช เขาแสดงท่าทีที่น่าดูสมเพชอย่างยิ่ง ราวกับว่าฮาร์วีย์จะต้องตายถ้าเขาลงมือขึ้นมาจริง ๆ "ฟังฉันนะ...เอาหุ้นให้ศิษย์น้องของฉันซะ ให้ผู้หญิงคนนั้นอยู่ที่นี่ และหักแขนขาของแกให้หมด แล้วเมื่อนั้นฉันถึงจะพิจารณาว่าจะปล่อยให้แกมีชีวิตต่อไปหรือไม่” ฮาร์วีย์ปล่อยหัวเราะออกมา “พวกนายไม่กลัวผลที่ตามมาเหรอ? จะเป็นยังไงถ้านายกำลังต่อสู้กับคนที่นายสู้ด้วยไม่ไหว? “ฉันคงดูงี่เง่ามากถ้านายสามารถมาขู่ฉันได้” รุ่นพี่ออสวอลด์จ้องมองด้วยสายตาที่ดูเย็นชา “แกรู้ตัวไหมว่ากำลังพูดคุยอยู่กับใคร?” เขาอุทาน “แกรู้ไหมว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้าแกพูดกับฉันแบบนี้?” “ฉันเองก็อยากจะรู้เหมือนกัน” ฮาร์วีย์ตอบอย่างใจเย็น รุ่นพี่ออสวอลด์จ้องมองอย่างอาฆาตแค้น “ฉันจะให้โอกาสแกเป็นครั้งสุดท้าย ฉันจะฉีกแกเป็นชิ้น ๆ ถ้าแกอยากให้ฉันลงมือล่ะก็! ฉันจะเผาร่างของแกให้ไหม้เกรียมเลยเมื่อฉันจัดการกับแกเสร็จแล้ว ร่างของแกจะไม่มีโอกาสได้ฝังดินด้วยซ้ำไป!” ฮาร์วีย์ยืนกอดอก “มีหลายคนเลยที่บอกกับฉันคล้าย ๆ กันนี้ แต่คนพวกนั้นต่างก็ต้องจบชีวิตหรือไม่ก็พิการไปทั้งนั้น “น