บทที่ 3540

“แม้ว่านายน้อยบาวเออร์จะได้เล่นสนุกกับผู้หญิงของนายทุกคน แต่นายก็ต้องโทษผู้หญิงพวกนั้นสิ!” "ใช่แล้ว! นายจะมาเรียกร้องอะไรจากนายน้อยบาวเออร์ได้ยังไง!” “นายจะฆ่าทุกคนที่นี่เพื่อผู้หญิงแบบนั้นน่ะหรอ!” ฝูงชนตกอยู่ในความโกลาหล ทำท่าทางราวกับว่าฮาร์วีย์กำลังหาเหาใส่หัว เพียะ! ฮาร์วีย์เพิกเฉยต่อพวกเขาและเหวี่ยงหลังฝ่ามือไปบนใบหน้าของเจฟฟ์อย่างเด็ดเดี่ยว “นายเป็นพวกเศรษฐีเสเพล “นายคิดว่าตัวเองจะสามารถทำทุกอย่างได้ตามต้องการนั้นเหรอ? นั่นมันมากเกินไปหน่อยแล้ว “นายไม่เห็นแล้วว่าใครเป็นคนคุมที่นี่ “ฉันต่างหากที่เป็นคนตัดสินใจว่านายจะอยู่หรือตาย “ทำไมฉันต้องเอาหลักฐานมาแสดงให้ดูด้วย “นายควรจะคิดให้ดีว่านายจะส่งเธอมาให้ฉันแต่โดยดี หรือจะบอกฉันว่าเธออยู่ที่ไหนกันแน่” ฮาร์วีย์ตบหน้าเจฟฟ์อีกครั้ง “ถ้าไม่อย่างนั้น ถ้าฉันพลั้งมือทำอะไรไปก็อย่ามาโทษฉันก็แล้วกัน “แต่ถ้าฉันเผลอทำอะไรลงไปแล้วล่ะก็ ฉันจะชดเชยความสูญเสียของตระกูลนายให้เอง” “ฮึ!” เจฟฟ์คำรามขณะที่สะดุด เขาเกือบจะละทิ้งความเยือกเย็นที่เคยมีไปจนสิ้น รอยฝ่ามือสีแดงชาดสองรอยปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา และมีเลือดไหลออกมาจากมุมปาก เขาอยู