บทที่ 3506

เลย์น ไนส์เวลล์แสดงท่าทางดุร้ายในขณะนี้ ถึงกระนั้นเธอก็ยังคงดูงดงาม เธอพูดจาหยาบคายมาก แต่ใบหน้าที่สวยงามของเธอจะทำให้ใคร ๆ อยากทำตามที่เธอสั่ง ดิลลอน ลีไม่ได้คิดแบบนั้นเลย เขาถูกดูหมิ่นอย่างสิ้นเชิง เขาต้องการอธิบายสถานการณ์ แต่ไม่กล้าปริปากด้วยซ้ำ "อะไร? ขี้ข้าอย่างเขาจะไม่กวาดพื้นเหรอ? “คงจะพยายามขโมยสิ่งที่เราจะสอนให้กับนักเรียนสินะ! ที่เราไม่เปิดโปงเขาก็ถือว่าดีมากพอแล้ว… “แต่ในตอนที่เขาควรจะกวาดพื้นเขากลับยืนนิ่งอย่างกับนายแบบ! “เขาคิดว่าตัวเองเป็นใคร “เขาไม่รู้หรอกว่าก่อนจะมาขโมยบทเรียนอะไรก็ควรจะกวาดพื้นเสียก่อน? “ถ้าเรื่องง่าย ๆ แบบนั้นยังไม่มีปัญญาทำแล้วจะมาเรียนศิลปะการต่อสู้ได้ยังไง “ดิลลอนก็ด้วย! เขาเรียกตัวเองว่าเป็นศิษย์ชั้นนำของหลงเหมินแห่งฟลัตเวลล์ แต่เขาไม่มีปัญญาแม้แต่จะสอนให้ใครสักคนกวาดพื้น! ไม่แปลกใจแล้วที่หัวหน้าสาขาลีจะจ้างเราด้วยเงินเดือนที่สูงขนาดนั้น!” นักเรียนที่เปลี่ยนเสื้อผ้าอยู่ก็เอาแต่สบประมาทอีกฝ่ายอย่างต่อเนื่องด้วยเช่นกันเมื่อได้ยินคำพูดของอาจารย์ผู้สอน “เธอไม่รู้เหรอว่าผิวของเรานุ่มและล้ำค่าแค่ไหน!” “เราต้องขึ้นไปที่นั่นด้วยเท้าเปล่า!” “