บทที่ 2

"เป็นข้อความจากคนของตระกูลยอร์ก" ฮาร์วี่ย์ขมวดคิ้วเล็กน้อย ตระกูลยอร์กเป็นตระกูลที่มีอิทธิพลมากที่สุดในเซาธ์ไลท์ ในตอนแรกนั้นฮาร์วี่ย์เป็นทายาทที่ถูกต้องโดยชอบธรรม แต่เมื่อสามปีก่อน มีคนในครอบครัวกล่าวหาเขาอย่างผิดๆ และใส่ร้ายเขาว่ายักยอกเงินของ บริษัท ดังนั้นเขาจึงถูกตัดออกไปจากตระกูลทันที คนในตระกูลยอร์กทั้งหมดจึงลงความเห็นเหมือนกันและฮาร์วีย์ก็ถูกปฏิเสธทันที นอกจากนี้พ่อแม่ของเขายังถูกส่งไปต่างประเทศทันที ซึ่งตัวเขาเองนั้นก็ไม่เคยได้พบพวกท่านอีกเลย เมื่อเขาออกจากตระกูลยอร์กเมื่อสามปีก่อน เขาไม่มีเงินติดตัวเลยแม้แต่สตางค์เดียว มรสุมชีวิตครั้งใหญ่นี้ทำให้เขาบอบช้ำและป่วยหนัก โชคดีที่คุณย่าใหญ่ของตระกูลซิมเมอร์ใจดีพอที่จะพาเขาเข้าไปอยู่ชายคาเดียวกันในคฤหาสน์ซิมเมอร์ เธอยอมให้เขาได้เป็นหลานเขยของเธอด้วยซ้ำ นั่นทำให้เขาจึงไม่ต้องตายอย่างน่าอนาถ อย่างไรก็ตามแม้ว่าเขาจะแต่งงานกับแมนดี้มาสามปีแล้ว แต่ทั้งคู่แต่งงานกันในนามเท่านั้นไม่ใช่ใช้ชีวิตเฉกเฉ่นสามีภรรยากันจริงๆ หากคนในตระกูลซิมเมอร์ไม่พยายามปกป้องชื่อเสียงของพวกเขาแล้วละก็ ฮาร์วีย์อาจไม่มีที่ซุกหัวนอนไปแล้วก็ได้ ตอนนี้เป็นเวลา 3 ปีเต็มแล้ว ฮาร์วี่ย์คิดว่าเขาเคยชินกับชีวิตแบบนั้นไปแล้ว แต่ในความเป็นจริงเขาไม่ได้รู้สึกว่าเป็นส่วนหนึ่งของตระกูลซิมเมอร์เลยแม้แต่น้อย เขาไม่ได้เป็นอะไรมากไปกว่าลูกเขยที่ถูกชุบเลี้ยงโดยตระกูลซิมเมอร์เท่านั้น ก็แค่เหมือนผู้อยู่อาศัยเท่านั้น ยังมีอีกสิ่งหนึ่งที่ทำให้ฮาร์วี่ย์ปวดใจ แม้ว่าแมนดี้มักจะเป็นคนพูดโผงผางและตรงไปตรงมากับเขา แต่เธอก็สวยโดดเด่นเกินไป หลังจากสามปีที่ได้ใชชีวิตอยู่กับเธอ ฮาร์วี่ย์ก็รู้ใจตัวเองว่าเขาตกหลุมรักเธอเข้าอย่างถอนตัวไม่ขึ้นแล้ว ในขณะที่เขากำลังปล่อยความคิดล่องลอยไปกับเรื่องนั้นอยู่ ก็มีข้อความถูกส่งเข้ามาทางโทรศัพท์ของเขาอีกครั้ง “ท่านครับตอนนี้ผมขอร้องท่านเถอะนะครับ โปรดช่วยพวกเราด้วย! เมื่อ 3 ปีที่แล้ว ท่านได้ซื้อหุ้นของเหมืองทองคำเอาไว้ใช้ไหมครับ? เมื่อไม่นานมานี้มีคนพบทองคำจำนวนมากในเหมืองทองคำแห่งนั้นครับ ตอนนี้ราคาหุ้นของเหมืองทองคำนั้นเพิ่มขึ้นสูงอย่างมากเลยครับท่าน!” “ตอนนี้บริษัทกำลังขาดทุนอย่างหนักครับ และเราต้องการความช่วยเหลือจากท่านตอนนี้ มิฉะนั้นครอบครัวของเราจะล้มละลาย!” ฮาร์วี่ย์รู้สึกสับสน เขาตกตะลึงไปชั่วขณะ ในช่วงปีนั้นเขาลงทุนหลายสิบล้านดอลลาร์ไปกับเหมืองทองคำแห่งนั้น นนั่นจึงเป็นสาเหตุที่ทำให้คนในตระกูลยอร์กกล่าวหาว่าเขายักยอกเงินของบริษัท และเขาก็ถูกตัดออกจากกองมรดก ไม่ถึงสามปีพวกเขาพบว่าเหมืองทองคำนั้นเต็มไปด้วยทองคำจำนวนมากและด้วยเหตุนี้จึงทำให้ราคาหุ้นสูงขึ้นอย่างมากเช่นกัน วินาทีต่อมาฮาร์วี่ย์ควักบัตรธนาคารสีดำวาววับออกมาอย่างรวดเร็ว เขาไม่เคยสนใจมันมาตลอดสามปีที่ผ่านมา มันเป็นเครื่องมือที่แสดงถึงความอำนาจของคนทั่วโลก ว่ากันว่าใครเป็นเจ้าของบัตรใบนั้นก็จะได้ในสิ่งที่พวกเขาปราถนาทั้งหมดไม่ว่าพวกเขาจะอยู่ที่ไหนก็ตาม ในไม่ช้าเขาก็ติดต่อสายด่วนบริการลูกค้าตลอด 24 ชั่วโมงที่ระบุบนบัตรนั้นทันที เขาได้ยินเสียงหวานดังออกมาจากปลายสาย “สวัสดีค่ะมิสเตอร์ยอร์ก ไม่ทราบว่ามีสิ่งใดที่ดิฉันสามารถช่วยคุณได้คะ " "โปรดช่วยตรวจสอบยอดเงินในบัญชีของฉันให้หน่อย!" "ไม่มีปัญหาค่ะ โปรดรอสักครู่” เธอกล่าวออกมาอย่างสุภาพ ใช้เวลาไม่นานปลายสายก็ตอบกลับมาด้วยเสียงที่ฟังดูประหลาดใจและตกใจ "มิสเตอร์ยอร์กค่ะ…ฉันขอเรียนให้คุณทราบว่ายอดเงินในบัญชีของคุณมีจำนวนมหาศาลจนถูกล็อคไว้เพื่อความปลอดภัย เนื่องจากตำแหน่งของฉันไม่สามารถเข้าถึงและตรวจสอบให้คุณได้ ฉันจะส่งเรื่องตรวจสอบให้คุณ และขออนุญาตติดต่อกลับในภายหลังอีกครั้งนะคะ?” "ไม่มีปัญหา." ฮาร์วี่ย์วางสายทันที 'จำนวนเงินมหาศาลมากจนบัญชีถูกล็อกเพื่อความปลอดภัยงั้นหรอ' เขาระเบิดเสียงหัวเราะออกมาทันที ใครจะไปคิดละว่าเขาเพียงใช้เงินใช้เงินสิบล้านดอลลาร์ลงทุนกับมันเพื่อความสนุกสนานเท่านั้น เขาไม่เคยคิดเลยว่าการลงทุนในครั้งนั้นจะทำให้เขาประหลาดใจมากขนาดนี้ ฮาร์วี่ย์ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตอนนี้เขาเป็นเจ้าของเงินจำนวนเท่าไหร่ *** ฮาร์วี่ย์เดินกลับบ้านอย่างสบายๆ ก็เห็นว่าแมนดี้ก็ขับรถกลับบ้านมานานแล้วเช่นกัน แต่เมื่อเข้ามาในบ้านก็เห็นผู้หญิงอีกสองคนอยู่ในห้องนั่งเล่น จากระยะไกลนั้นเขาเห็นว่าคนหนึ่งมีเสน่ห์และเซ็กซี่ ในขณะที่อีกคนดูน่ารัก นอกจากนี้ก็ยังมีแมนดี้ที่ไม่ว่าจะมองอย่างไรก็ดูสวยและสง่างามนั่งอยู่ตรงนั้นด้วย ผู้หญิงสองคนนั้นคือเพื่อนสนิทของแมนดี้ ผู้หญิงที่ดูเซ็กซี่ชื่อว่า เซซิเลีย แซคคารี่ ในขณะที่ผู้หญิงอีกคนที่ดูน่ารักชื่อว่า แองเจิล ควินน์ พวกเขาทั้งสามคนไม่มีใครเลยที่จะสนในฮาร์วี่ย์ในขณะที่เขาเดินเข้าไปยังห้องนั่งเล่นด้วยเช่นกัน แองเจิลที่นั่งอยู่ด้านข้างก็ถอนหายใจออกมา จากนั้นเธอก็พูดว่า “แมนดี้เรามาพูดถึงเรื่องบริษัทของเธอดีกว่า ฉันได้ยินมาว่าบริษัทของเธอกำลังประสบปัญหาร้ายแรงอย่างงั้นหรอ?” แมนดี้ลูบขมับของเธอเบาๆ เธอตอบว่า “ใช่ ไม่กี่วันที่ผ่านมาบริษัทของฉันประสบปัญหาด้านการเงิน ตอนนี้เราขาดขุนอย่างมาก ฉันต้องการเงินห้าล้านดอลลาร์ ถ้าฉันไม่ได้เงินในเร็วๆนี้ ฉันกลัวว่าบริษัทของฉัน…” แองเจิลถอนหายใจและพูดว่า “แต่แมนดี้เธอก็รู้ว่ามันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยน่ะที่จะหาเงินห้าล้านดอลลาร์ในเวลาอันสั้นนี้…” สาวเซ็กซี่ที่มีนามว่าเซซิเลียที่นั่งข้างๆก็พยักหน้าเล็กน้อยเช่นกัน แมนดี้มองไปยังพวกหล่อนและตระหนักได้ว่าพวกหล่อนก็ไม่สามารถช่วยเธอได้เช่นกัน ดังนั้นเธอจึงค่อนข้างเป็นกังวล และเมื่อเธอเห็นฮาร์วี่ย์ยืนอยู่ที่นั่นด้วยเธอก็อดไม่ได้ที่จะจ้องมองเขา และตำหนิออกมาว่า “ฮาร์วี่ย์คุณมีสิทธิ์อะไรที่มายืนฟังพวกเราคุยกันในเรื่องจริงจังแบบนี้? ไปซักผ้าเถอะ! อย่าลืมละว่าต้องซักด้วยมือและน้ำอุ่นเท่านั้น ถ้าสีเสื้อฉันจางลง คืนนี้ฉันจะให้คุณนอนที่โถงทางเดิน!” เขากำลังจะไปซักเสื้อผ้าอย่างที่เธอบอก แต่จู่ๆโทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้นมา น่าแปลกที่เป็นสาย ฮาร์วีย์รับสายและเขาก็ได้ยินเสียงหวานๆของผู้หญิงอีกครั้ง “สวัสดีค่ะมิสเตอร์ยอร์ก หลังจากตรวจสอบแล้วเราพบว่าทรัพย์สินทั้งหมดของคุณถูกเก็บไว้ในบัญชีต่างประเทศ หากเราเข้าถึงข้อมูลตรงนั้น เราอาจละเมิดความเป็นส่วนตัวของคุณ ดิฉันขอแนะนำให้คุณติดต่อกลับมาอีกครั้งเพื่อนัดหมาย แล้วทางเราจะส่งคนไปเชิญคุณมายังสำนักงานใหญ่ของนิอัมมี่ทันที เพื่อให้คุณสามารถตรวจสอบยอดเงินในบัญชีด้วยตัวคุณเอง คุณเห็นด้วยหรือไม่” ฮาร์วีย์พึมพำออกมา “เข้าใจแล้ว แต่ทำไมผมต้องเจอเรื่องยุ่งยากมากมายแบบนี้ เพียงแค่ผมอยากตรวจสอบยอดเงินในบัญชีต่างประเทศงั้นหรอ” เมื่อเขาพูดอย่างนั้นเขาก็วางสายโทรศัพท์ไป “แมนดี้ สามีเธอนี่ก็ตลกน่ะ” แองเจิลอดไม่ได้ที่จะระเบิดเสียงหัวเราะออกมา “เขาต้องการตรวจสอบยอดเงินในบัญชีต่างประเทศงั้นหรอ เขาดูรายการทีวีเยอะไปหรือเปล่า? เขารู้รึปล่าว่าบัญชีต่างประเทศคืออะไร” เมื่อได้ยินแบบนั้นแมนดี้ก็ยิ้มออกมาเช่นกัน จากนั้นเธอก็พูดว่า “เขาอาจจะได้ยินมันตอนที่ฉันคุยโทรศัพท์กับพ่อเมื่อสองสามวันก่อนก็ได้ เขาอาจจะคิดว่าบัญชีธนาคารทั้งหมดเรียกว่าบัญชีต่างประเทศรึเปล่า? แต่ฉันจะให้เงินเขาหนึ่งร้อยดอลลาร์เป็นค่าขนมของเขาทุกวัน ฉันสงสัยว่าเขามีเก็บเงินในบัญชีด้วยหรือเปล่า” “แมนดี้ เธอมีสุนัขที่ซื่อสัตย์ซะจริงๆเลยน่ะ เขาดูค่อนข้างจะเป็นคนประหยัดเชียวละ!” เซซิเลียยิ้มจางๆออกมา แต่ในความเป็นจริงพวกเขาก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกขบขันกับมัน ในขณะนั้นฮาร์วี่ย์ค่อนข้างร้อนใจและรีบเดินเข้าไปหาแมนดี้ เขาพูดกับภรรยาด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “ที่รัก บริษัทของคุณต้องการใช้เงินห้าล้านดอลลาร์ใช่ไหม? ทำไม...คุณไม่ให้ผมช่วยคุณแก้ปัญหานี้ละ” เซซิเลียระเบิดเสียงหัวเราะออกมาเสียงดัง เธอช่างเป็นผู้หญิงที่เซ็กซี่เสียจริงๆ แม้เวลาเธอเคลื่อนไหวหรือทำอะไรก็ตาม เธอช่างดูมีพลังและมีเสน่ห์เป็นอย่างมาก ในขณะนั้นเธอเหลือบมองไปที่ฮาร์วี่ย์และพูดว่า “ฮาร์วี่ย์ คุณรู้รึเปล่าว่าเงินห้าล้านดอลลาร์มีค่ามากแค่ไหน? คุณอย่าสับสนกับจำนวนเงินห้าร้อยดอลลาร์ละ แม้ว่าคุณจะเก็บเงินที่ได้วันละร้อยดอลลาร์ทุกวันก็เถอะ แต่คุณจะมีเงินห้าล้านดอลลาร์ได้อย่างไร?” ฮาร์วี่ย์หัวเราะเยาะออกมา “ ถ้าผมทำได้ล่ะ?” เซซิเลียเย้ยหยัน “ถ้าคุณสามารถหาเงินมาได้ห้าล้านดอลลาร์ ฉันจะคุกเข่าลงต่อหน้าคุณและจะเรียกคุณว่าพ่อเลยละ!” เธอระเบิดเสียงหัวเราะออกมาอย่างขบขัน “อย่างนั้นหรอ?” ฮาร์วี่ย์ยิ้มอย่างมีเลศนัย จากนั้นเขาก็พูดอย่างเน้นย้ำว่า “จำคำที่คุณได้พูดเอาไวว้วันนี้ด้วยละ อย่าผิดคำพูดของคุณก็แล้วกันสัญญา” แมนดี้ที่นั่งถูขมับของเธออยู่ข้างๆพวกเขา จากนั้นเธอก็โบกมือไปมาและพูดว่า “พอเถอะ คุณไปได้แล้วละ และอย่ามาพูดในสิ่งที่มันเป็นไปไม่ได้เลย มันน่าอายน่ะ" ฮาร์วี่ย์พูดตอบออกมาเบาๆ “ก็ได้” เขาไม่แม้แต่จะอธิบายหรือแก้ต่างให้ตัวเอง *** คืนนั้นทั้งคืน ฮาร์วี่ย์ยังคงนอนคิดในสิ่งที่เขาได้รับรู้ในวันนี้ เขาไม่ค่อยอยากจะเชื่อในข่าวดีที่มากะทันหันแบบนี้ “นี่มันไม่ใช่ความฝัน!” ฮาร์วี่ย์อดไม่ได้ที่จะตบหน้าตัวเองเบาๆ “พรุ่งนี้ฉันต้องไปที่ธนาคารเพื่อตรวจสอบให้แน่ชัดไปเลยว่าตอนนี้ฉันมีเงินเท่าไหร่” เขานอนไม่หลับทั้งคืน จนวันรุ่งขึ้นฮาร์วี่ย์ก็จับเอาเจ้าจักรยานไฟฟ้าของเขาออกมาตั้งแต่เช้าตรู่ และเขาก็พบว่ามีใครบางคนเอาแบตเตอรี่วางไว้ให้เขา หลังจากคิดอยู่พักใหญ่เขาก็คิดได้ว่าต้องเป็นแมนดี้แน่นอนที่ทำอะไรแบบนี้ คนอื่นๆในตระกูลซิมเมอร์นั่นหรือไม่มีทางทำสิ่งดีๆแบบนี้แน่นอน หลังจากติดตั้งแบตเตอรี่แล้ว ฮาร์วี่ย์ก็เตรียมตัวที่จะออกไปธนาคาร “ฮาร์วี่ย์ นั่นคุณจะไปไหนแต่เช้า?” ที่ระเบียงชั้นสามเขาเห็นหญิงสาวคนหนึ่งสวมชุดนอนน่ารัก หน้าตาของเธอคล้ายๆกับแมนดี้ ในขณะนั้นเธอกำลังจ้องมองไปที่ฮาร์วี่ย์ด้วยท่าทางเอาแต่ใจ นั่นคือซีนเธียร์นั่นเอง “น้องสาว สวัสดีตอนเช้านะครับ” ฮาร์วีย์พยักหน้าและทักทายเธออย่างสุภาพ “ใครเป็นน้องสาวของคุณไม่ทราบ? พี่สาวของฉันแต่งงานกับคนไร้ประโยชน์อย่างคุณได้ยังไงกันนะ? ถ้าเป็นฉัน ฉันคงบีบคอคุณตายตั้งแต่ในคืนวันแต่งงานแล้ว!” ซีนเธียร์ดูเย็นชาไม่เป็นมิตร เธอโยนแฟ้มเอกสารลงมาให้เขา “พี่สาวฉันลืมเอาเอกสารนี้ไปประชุม เอาไปให้เธอด้วยละ ถ้าคุณไปสายคุณรู้ใช่ไหมว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับคุณ!” ปฏิเสธไม่ได้เลยว่า ถึงแม้ซีนเธียร์จะเป็นเด็กเกเรไม่ตั้งใจเรียน แต่เธอก็ยังคงได้รับการถ่ายทอดทางพันธุกรรมที่ดีจากคนในตระกูลซิมเมอร์ เธอยังมีเอวบองบางและขาเรียวยาว เธอถือว่าเป็นผู้หญิงที่มีเสน่ห์มากทีเดียวเลยละ ฮาร์วี่ย์หยิบแฟ้มเอกสารนั้นขึ้นมาจากพื้นด้วยความงุนงง แต่งงานกับแมนดี้มาได้สามปีแล้วเธอไม่เคยอนุญาตให้เขาไปพบเธอที่บริษัทเลยสักครั้งเพราะกลัวว่าเขาจะทำให้เธออับอาย แต่ตอนนี้เธอขอให้เขาเอาเอกสารนี้ไปให้ หรือฉันกำลังฝันไปหรือเปล่า? “รีบไปสิ!” ซีนเธียร์รู้สึกหงุดหงิดเป็นอย่างมากที่ยังเห็นฮาร์วี่ย์ยังคงงุนงงอยู่ คนอื่นๆมีพี่เขยที่สูงและหล่อ บางคนก็สุภาพอ่อนโยนและสง่างามด้วยซ้ำ แต่ทำไมพี่เขยของเธอถึงขี้ขลาดไม่ได้เรื่องอย่างนี้น่ะ? เธอทนมองเขาไม่ได้เลยจริงๆ มากไปกว่านั้น เขายังไม่ยอมที่จะหย่ากับพี่สาวของเธอ เขาคิดว่าเขาเป็นใครกัน?