บทที่ 82 การเปลี่ยนแปลงของเจน

แม้จะโกรธ แต่เจนก็รู้อยู่อย่างหนึ่ง คาลเลนพูดถูก เธอก้มหัวลง แต่คาลเลนไม่ได้เร่งเธอ หลังจากนั้นไม่นานเธอก็เงยหน้าขึ้น “ ฉันมีคำขอ คุณบังคับฉันด้วยความดุร้ายไม่ได้ ถ้าไม่ฉันจะไม่สามารถหลีกเลี่ยงคุณได้ คุณควรรู้เรื่องนี้ก่อนคุณชายคาลเลน” "ตกลง" คาลเลนตอบอย่างตรงไปตรงมา ดวงตาสีน้ำตาลของเขาแวววาว ‘คนโง่ฉันจะไม่ขังเธอ ฉันไม่ใช้กำลังดุร้ายใส่เธอ’ เขาเร็วกว่าเธอมาก เจนมองคาลเลนอย่างอยากรู้อยากเห็น เธอรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติกับเขา ที่ทำให้เขาตกลงตามคำขอของเธออย่างรวดเร็ว อย่างไรก็ตามเมื่อเธอคิดถึงสิ่งที่เขาพูดเธอก็ไม่พบปัญหาใด ๆ กับมัน "ฉันหิว" "เข้ามา" หลังจากเปิดประตู เจนก็ไปทำธุระในครัวตามปกติของเธอ คาลเลนนั่งอยู่ที่ประจำของเขา และเฝ้าดูผู้หญิงคนนั้นในครัว ตามปกติ เธอนำบะหมี่มาให้เขา และเขาก็ทานทุกอย่างที่เธอทำให้จนหมด หลังจากทำเสร็จเขาก็หยิบผ้าเช็ดหน้าออกมาเช็ดที่มุมริมฝีปาก การกระทำของเขาช่างสง่างามมาก ไม่มีปฏิสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองคน ไม่มีใครพูดอะไร แต่มันก็รู้สึกกลมกลืนอย่างประหลาด ราวกับว่าสิ่งนี้เคยเกิดขึ้นมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน อย่างไรก็ตามในขณะนี้เจนมีความตื่นตัวสูง เ