บทที่ 302 ข้อยกเว้น

เจนนั่งกินเงียบ ๆ ในขณะที่อีกคนกำลังเฝ้ามองดูเธอ หญิงสาวก้มหน้าลงขณะที่เธอกินอย่างเต็มปากเต็มคำ ส่วนคนที่อยู่ตรงข้ามเธอเอามือกุมไว้ใต้คางของเขาขณะที่เขาเฝ้ามองดูเธอกินอย่างเงียบ ๆ สำหรับผู้ที่ไม่ทราบถึงความสัมพันธ์ของพวกเขาทั้งสอง พวกเขาอาจจะตีความผิดว่าพวกเขาทั้งสองคือคู่รักที่คบกันมายาวนานแน่ ๆ ในความเงียบของยามค่ำคืน การพยากรณ์อากาศได้เตือนถึงความหนาวเย็น และเป็นคืนที่อุณหภูมิลดลงอย่างกะทันหัน เมื่อได้ยินเสียงกรอบแกรบเจนก็ตื่นขึ้น หลังจากตั้งใจฟังเธอก็ตระหนักได้ว่าเสียงนั้นดังมาจากใต้เตียง เธอนั่งอย่างระมัดระวังแล้วมองไปที่ด้านล่างของเตียง เธอมักจะคิดว่าคน ๆ นี้มีนิสัยแปลก ๆ โซฟาในห้องนั่งเล่นน่าจะดีกว่าพื้นห้องนอนของเธอ แต่เขาก็ดื้อรั้น และยืนกรานที่จะทำเตียงนอนของเขาบนพื้นห้องนอนของเธอแทนที่จะนอนในห้องนั่งเล่นที่สบายกว่า ถ้าจะให้เธอเลือก เธอก็จะเลือกยอมไปนอนที่โซฟาในห้องนั่งเล่นดีกว่านอนที่พื้นเช่นนี้ ในตอนนี้เมื่อเธอมองไปที่ด้านล่างของเตียงฟันของเขาก็ส่งเสียงกระทบกัน แขนของเขาโอบรัดรอบตัวเองแน่นขณะที่เขานอนตัวงอเป็นรูปร่างคล้ายกับกุ้ง "คุณหลับอยู่เหรอ?" ในความมืดของคื