บทที่ 24 คุณดูถูกเจน ดันน์ ใช่ไหม?

“ ฌอนสิ่งที่นายพูดกับเจนในตอนท้ายมันน่าเจ็บปวดมากนายรู้ไหม” เอลิออร์เดินตามหลังฌอนและแสดงความคิดเห็นของตัวเอง “ ฉันควรจะสนใจไหมว่าเธอจะรู้สึกอย่างไร?” “ นายเอาแต่ใจตัวเองและดื้อรั้นขนาดนี้เลยหรอ จะเป็นอย่างไรถ้านายกลับมาเสียใจกับสิ่งที่นายปฏิบัติต่อเธออย่างนี้ในสักวันหนึ่ง” ฌอนยื่นบุหรี่ให้เอลิออร์พรางหัวเราะเบา ๆ อย่างไม่ไยดี “ สูบบุหรี่แล้วเลิกคิดเรื่องไร้สาระซะ” เสียใจงั้นหรอ? เขาเคยเสียใจไหมนะ? แน่นอนว่า ไม่ เอลิออร์ไม่ได้พูดอะไรเพิ่มเติม พูดตามตรงเขาก็คิดเช่นกันเมื่อพิจารณาจากตัวของฌอนแล้วเขาคงจะไม่มีทางเสียใจกับอะไรเลย เอลิออร์ย้อนไปช่วงอุบัติเหตุของ โรซาลีน ก็ไม่เห็นฌอนจะแสดงออกถึงความเสียใจ “ อยากดื่มไหม?” “ ฉันมีธุระต้องไปที่ อีสต์ เอ็มเพอเรอร์” เอลิออร์ได้ยินดังนั้นจึงเดินตามฌอนทันทีอย่างดื้อรั้นและยืนยันที่จะไปที่ อีสต์ เอ็มเพอเรอร์พร้อมกับเขา ณ อีสต์ เอ็มเพอเรอร์ อโลร่าเรียกซูซี่เข้าไปพบเธอในห้องทำงานเป็นการส่วนตัว “ เจน ดันน์เป็นเพื่อนร่วมห้องของคุณทำไมคุณถึงไม่สังเกตเห็นอะไรเลยตอนที่เธอป่วย” อโลร่าเอ่ยถามหญิงสาวก่อนที่เธอจะนั่งลงบนโซฟาอย่างเคร่งเครียด บอกตาม