บทที่ 20 คำพูดที่รุนแรงของซูซี่

โจเนสสัน ไม่เหลือจิตใจที่เคยมีเหตุผลของเขาอีกต่อไป ในเวลานี้เขาทำตามคำขอของเจนนี่อย่างว่าง่าย โดยไม่คำนึงถึงเจน “ได้เสมอ ไม่ว่าเธอต้องการอะไร” มือของเขาลูบไปตามต้นขาของเจนนี่ขณะพูด “เธอน่ะ! อย่าเที่ยวพูดว่าฉันไม่ใจกว้าง” โจเนสสันดึงเงินสดออกมาจำนวนหนึ่งจากกระเป๋าเอกสารของเขา จากการประมาณด้วยสายตาน่าจะมีห้าหมื่น “หนึ่งพันสำหรับทุกเพลงที่ร้อง ถ้าร้องเพลงได้สิบเพลงก็จะได้หนึ่งหมื่นถ้าสามารถร้องเพลงได้ถึงห้าสิบเพลงเธอสามารถเก็บเงินทั้งหมดตรงนี้ไปได้” ห้าสิบเพลงคงใช้เวลาอย่างน้อยสามชั่วโมง ~~~ “อ๊ะ นายท่านโจเนสสันทำไมคุณถึงให้เธอมากขนาดนี้ ~~~?” “อย่าห่วงเลยที่รัก ฉันจะให้มากกว่านี้ในภายหลัง” เขามอบสิ่งที่เขาคิดว่าเป็นรอยยิ้มที่มีทรงเสน่ห์ที่สุดของเขาให้เจนนี่ “อ๊ะ ~ คุณใจร้ายมากค่ะ ท่านโจเนสสัน” เจนเดินส่ายเอวเลื่อนตัวลงจากตักของโจเนสสันขยับย้ายสะโพกขณะเดินไปที่เคาน์เตอร์คาราโอเกะเพื่อเลือกเพลง “ อย่าบอกว่าฉันไม่ได้ช่วยเธอนะเจน ฉันเลือกเพลงให้เธอทั้งหมดห้าสิบเพลง” เมื่อเธอพูดอย่างนั้นเธอก็เคาะหน้าจอด้วยความบรรยากาศแห่งความคุ้นเคย จากเพลงที่หนึ่งไปสอง… สาม… เมื่อเธอทำเสร็จเธอก็ก