บทที่ 158 ฉันขอโทษ ฉันรักเธอ ฉันจะไม่มีวันปล่อยเธอไป

ตราบใดที่เธอประพฤติตัวดี แล้วก็จะไม่มีความเจ็บปวดอีกต่อไป ฟังดูง่ายมาก…ทำไมเธอถึงไม่อยากทำล่ะ? “เธอไม่จำเป็นต้องไปที่กองทุนสตอร์จอีกต่อไป” "…" ทำไม? หญิงสาวเปิดปากและปิดปากของเธอสองสามครั้ง ในที่สุดก็กลืนคำถามของเธอที่แฝงนัยแห่งการต่อต้านกลับเข้าไปในท้องของเธอ…ตราบใดที่เธอประพฤติตัวดีก็จะไม่มีความเจ็บปวดอีกต่อไป… “…อืม” "วางมือโครงการปัจจุบันและทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับกองทุนสตอร์จให้กับคนที่เธอไว้ใจและปล่อยให้คนนั้นจัดการซะ... นั่นคือวิเวียนอาจเป็นตัวเลือกที่ดี" ให้ "ข้อเสนอแนะ" ของเขา "แต่…" 'แต่ บางคนก็รับมือได้ยาก และวิเวียนอาจจะไม่สามารถรับมือได้ ... ' เธอพยายามโต้กลับโดยไม่รู้ตัว คำว่า "ตราบใดที่เธอประพฤติตัวดีฉันจะไม่ปฏิบัติกับเธอแบบนั้นอีกต่อไป" สะท้อนอยู่ในใจของเธอ เธอก้มศีรษะลงอย่างระมัดระวังและกัดริมฝีปากอย่างช่วยไม่ได้ ‘อย่าโต้กลับเจน ดันน์ ไม่มีประโยชน์ ความพยายามของเธอไร้ผล เธอไม่สามารถแม้แต่จะก้าวออกจากเมืองนี้ได้หากเขาไม่ยอมปล่อยเธอไป ‘อย่าโต้กลับ เขาจะทำให้กรามของเธอหลุดอีกครั้ง' "ตกลง" เธอก้มหัวเล็ก ๆ ของเธอลงขณะที่เธอพยักหน้าอย่างเชื่อฟัง ถึงอย่างนั้น ทำไมเธอ