บทที่ 120 ราวกับว่าเธอได้เห็น เจน ดันน์ ผู้เย่อหยิ่ง

“เจน คุณน่าสงสาร คุณยังคิดว่าคุณเป็นคุณหนูดันน์จากเมื่อก่อนหรือไม่? ฉันต้องตอบทุกอย่างที่คุณถามใช่ไหม ฮ่า ฮ่า!” คำพูดของซูซานดังก้องอยู่ในหูของเจน เจนไม่สามารถต่อสู้กลับได้เพราะนั่นคือความจริง เธอตามซูซาน และพวกพ้องไป หลังจากที่เธอลงจากรถและแล้วเธอก็หยุด “ทำไมคุณไม่เดิน?” ซูซานหันกลับมา และชำเลืองมองผู้หญิงที่หยุดเดิน เธอขมวดคิ้วที่บอบบางของเธอ เธอไม่ชินที่เห็นเจนเป็นแบบนี้ อย่างไรก็ตามเธอคิดว่า… ‘ใช่แล้ว ผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่คุณหนูดันน์คนเดิมที่เธอเคยเป็น เธอเป็นเพียงพนักงานใน อีสต์ เอ็มเพอเรอร์ ที่รอคอยแขกและให้ความบันเทิงแก่พวกเขาเพียงเพราะเงิน' ซูซานหลบสายตาจากเจนด้วยเสียงหัวเราะเบา ๆ เจนปัจจุบันไม่สมควรได้รับความสนใจจากซูซาน ตอนนี้ เจน ดันน์ ขี้อายเหมือนหนูที่อาศัยอยู่ในท่อระบายน้ำ ผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่ เจน ดันน์ พวกเขาเคยรู้จัก จากนี้ไปจะไม่มีใครเปรียบเทียบเธอกับ เจน ดันน์ ได้อีกแล้ว “ที่นี่หรอ งานปาร์ตี้?” เจนกล่าว ซูซานได้ยินเช่นนั้นก็หัวเราะ “เฮ้เจน คุณไร้เดียงสาจริง ๆ หรือที่คิดว่าเรากำลังจัดงานเลี้ยงต้อนรับให้คุณ ปาร์ตี้เล็ก ๆ มีอะไรผิดปกติ” เธอเริ่มหัวเราะหลังจากพูด แต่ใน