บทที่ 683

เมเดลีนหยิบการ์ดขึ้นมาและกวาดสายตาไปรอบ ๆ หลังจากอ่านข้อความนั้นเงียบ ๆ “ลินนี่ เป็นอะไรไป?” เจเรมี่รู้สึกสับสนเล็กน้อยเมื่อไม่ได้ยินอะไรจากเมเดลีน “ไม่มีอะไรหรอก” เมเดลีนพูดแล้วเปิดประตูฝั่งผู้โดยสาร “เข้าไปในรถซะ” เจเรมี่สัมผัสได้ว่ามีบางอย่างแปลก ๆ เกิดขึ้น แต่เขาไม่ได้ถามเธอและขึ้นรถอย่างเชื่อฟัง เมเดลีนขึ้นรถและเหลือบมองคำที่พิมพ์อยู่บนการ์ด [ระวังหลังไว้ให้ดี เอวลีน มอนต์โกเมอรี] เห็นได้ชัดว่านี่ไม่ใช่การเตือนด้วยความจริงใจ แต่เป็นการเตือนที่คล้ายข่มขู่แทน คนคนนี้เรียกเธอว่า เอวลีน มอนต์โกเมอรี เมเดลีนเหลือบมองเจเรมี่ที่นั่งอยู่ข้างเธอ การแสดงออกที่เงียบสงบของเขาทำให้เธอรู้สึกสงบ ยิ่งไปกว่านั้น วิธีป้องกันตัวเองในลิฟต์เพิ่งแสดงให้เห็นว่า เขาไม่ปล่อยให้อาการตาบอดของเขามาทำให้เขาอ่อนแอลง เขาคือเจเรมี่ ยังคงเป็นเจเรมี่คนเดิม เมเดลีนไม่คิดมากเรื่องนั้นอีกและสตาร์ทรถ ... หลังจากที่เจเรมี่และเมเดลีนจากไป เฟลิซิตี้ก็ออกไปด้วยเช่นกัน คาเลนนั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นด้วยความไม่พอใจและพึมพำกับตัวเอง หลังจากการอาบแดดนายท่านอาวุโสวิทแมนก็กลับเข้ามาข้างใน เมื่อเขาเห็นคาเลนยังคงสาปแช่