บทที่ 447

แม้มาเดลีนจะแปลกใจกับการกลับมาของเจเรมี่ที่กลับมาเร็วกว่ากำหนด แต่เธอก็สงบสติอารมณ์ไว้ได้ เธอยังมีรอยยิ้มแสดงอยู่บนใบหน้าของเธอ ชายคนนั้นเดินเข้ามาหาเธอ ความเย็นยะเยือกรอบ ๆ ตัวทำให้เขาดูแข็งแกร่งราวกับผู้เผด็จการ ทุกทำให้ทุกสิ่งรอบตัวเขาเป็นเพียงอุปกรณ์ประกอบฉากเท่านั้น เขามุ่งตรงไปข้างหน้าโดยไม่สนใจคนอื่น ๆ รอบข้างที่อยู่ในห้อง ดวงตาสีเข้มของเขาสะท้อนเพียงใบหน้าที่สวยงามของมาเดลีน เขาเดินมาข้างหน้า และทุกย่างก้าว ทุกจังหวะการเต้นของหัวใจของเขาเต้นเร็วขึ้นจนกระทั่งเขามาหยุดอยู่ต่อหน้ามาเดลีน หลังจากที่ผู้ถือหุ้นรายหนึ่งดึงสติตัวเองกลับมา เขาก็กล่าวว่า “คุณกลับมาทันเวลาพอดี คุณวิทแมน ภรรยาของคุณบอกว่า...” “พวกคุณทุกคน ออกไปให้หมด” เจเรมี่ขัดจังหวะการพูดของเขาคนนั้นอย่างเย็นชา ดวงตาของเขายังคงจับจ้องไปที่ใบหน้าของมาเดลีน ผู้ถือหุ้นต่างมองหน้ากันอย่างสับสน และพวกเขาก็เดินออกไป มาเดลีนกับเจเรมี่เป็นสองคนที่เหลืออยู่ในห้องประชุมขนาดใหญ่ มาเดลีนพูดขึ้นเพื่อทำลายความเงียบว่า “คุณกลับมาเร็วกว่าปกติ ฉันคิดว่าคุณคงรู้อยู่แล้วว่าเกิดอะไรขึ้น” เธอไม่ได้พูดจาอ่อนหวานเหมือนเมื่อก่อน ในเวล