บทที่ 1421

เจเรมี่ไม่คิดว่าเมเดลีนจะเดินมา เขาจึงชำเลืองมองสถานการณ์ผ่านช่องมองตรงประตู แล้วเอ่ยอย่างชัดถ้อยชัดคำ “ไม่มีอะไร ผมกำลังจะเปิดน่ะ” เขายิ้มอย่างอ่อนโยนแล้วเปิดประตู ทันทีที่เปิดประตูเมเดลีนก็เห็นหญิงสาวที่มีเสน่ห์คนหนึ่งยืนอยู่หน้าห้องพักของพวกเขา เมื่อคืนนี้แสงไฟอาจสลัวไปบ้าง แต่เมเดลีนก็ยังจำได้แม่นว่าเธอคนนี้คือคนที่เจอเมื่อคืน เชอร์ลี่ย์เฝ้ามองเมเดลีนก่อนจะนึกไปถึงเรื่องที่เมเดลีนได้ยินเธอกับเจเรมี่คุยกันเมื่อคืน หญิงสาวยิ้มอย่างไม่แยแส ทว่าเมเดลีนกลับเดินเข้ามาหาเธอด้วยรอยยิ้มที่เป็นมิตรเสียก่อน “สวัสดีค่ะ ฉันชื่อเอวลีน เป็นภรรยาของเจเรมี่ เจเรมี่บอกฉันแล้วว่าคุณเคยช่วยเขาเอาไว้ในช่วงหกเดือนที่เขาหายตัวไป ขอบคุณมากนะคะที่ทำให้สามีของฉันกลับมาหาฉันได้อีกครั้ง” “...” แววตาที่สับสนฉายผ่านดวงตาของเชอร์ลี่ย์ เธอสงสัยว่าเมเดลีนกำลังเยาะเย้ยเธออยู่หรือไม่ ทว่ารอยยิ้มของอีกฝ่ายกลับดูจริงใจ “คุณชื่ออะไรคะ?” “เชอร์ลี่ย์” เธอคนนั้นเอ่ยด้วยรอยยิ้มกว้าง “คุณใจดีจังนะคะคุณนายวิทแมน ฉันเป็นแค่หมอ มันเป็นหน้าที่ของฉันที่จะต้องช่วยเหลือผู้ป่วยอยู่แล้ว ฉันเองก็ดีใจเช่นกันที่เห็นว่าอาการของ