บทที่ 1378

เมื่อคุณนายโจนส์เห็นอย่างนั้นก็ยิ่งไม่พอใจ “ทำไมเขาเข้าไปได้ แต่ฉันเข้าไปหาลูกไม่ได้ล่ะ?” “คุณวิทแมนมาจากหน่วยสืบสวนภายในของอินเตอร์โพล เขาเป็นสายลับอาวุโสที่สอบสวนคดีของลูกชายคุณ ดังนั้นบอกผมทีว่าเขาควรจะเข้าไปได้ไหม?” “...” แม่ของไรอันเงียบ แล้วถอยห่างออกมา แต่ยิ่งรอนานเธอก็ยิ่งหงุดหงิด หลังจากคิดแบบนี้เธอก็ออกไปโทรศัพท์ ภายในห้อง ไรอันเป็นเหมือนรูปปั้นที่ไร้ชีวิตในขณะที่จ้องมองคนที่กำลังเดินมาหาเขาอย่างไร้ความรู้สึก “ฉันต้องการเจอเอวลีน ไม่ใช่แก” ไรอันเอ่ย ราวกับว่าเขาต้องใช้แรงในการพูดเป็นอย่างมาก สายตาของเจเรมี่สังเกตอาการของไรอันอย่างเย็นชา “แกคิดว่า แกคู่ควรที่จะได้เจอภรรยาของฉันตอนนี้เหรอ?” ไรอันเงยหน้าขึ้นเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่ยังคงเต็มไปด้วยความเกลียดชังที่มีต่อเจเรมี่ “เธอเป็นคนปลุกฉัน ดังนั้นเธอมีหน้าที่พูดในสิ่งที่เธอต้องการจะพูดกับฉันให้เสร็จ” “ไรอัน แกคิดว่าเธอมีเรื่องอยากจะบอกจริง ๆ งั้นเหรอ?” เจเรมี่หัวเราะอย่างเย็นชา “ฟางเส้นสุดท้ายสำหรับฉันคือการปล่อยให้คนที่ฉันรักมอบความตั้งใจที่จะช่วยให้แกได้มีชีวิตรอดต่อไป เธอจะไม่มาเจอแกอีก เลิกหวังได้แล้ว” ความผิดหวังปราก