Webfic
Open the Webfic App to read more wonderful content

บทที่ 134

มาเดลีนเบิกตากว้างด้วยความตกใจ “ทำไมคุณถึงพูดแบบนั้น?” เฟลิเป้มองไปที่เธอ อย่างไม่พอใจ จากนั้น เขาแยกริมฝีปากเล็กน้อยก่อนจะหยุดตัวเองไม่ให้พูดในสิ่งที่เขาต้องการจะพูด “ไม่มีอะไร ผมแค่คิดว่ามันน่าเสียดายมาก” น่าเสียดาย? มาเดลีนรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ แต่เธอไม่ได้ถามอะไรเพิ่มเติม บางคำจะพูดได้เมื่อถึงเวลาที่เหมาะสม เขาอาจคิดว่าเธอน่ารำคาญถ้าเธอเอาแต่ถามโน่นนี่ ในที่สุด เธอได้เปิดประตูและเชิญเฟลิเป้เข้ามา “ผมได้ยินข่าวเกี่ยวกับบริทนีย์ ผมเชื่อว่ามันไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับคุณ คุณไม่ใช่คนที่โหดร้ายและเลือดเย็นขนาดนั้น” มาเดลีนรู้สึกประทับใจที่เฟลิเป้ไว้วางใจเธอเสมอมา เขาจิบชาอุ่น ๆ และมองใบหน้าซีดเซียวของมาเดลีน “ผมจะเก็บจดหมายลาออกของคุณไว้ คุณสามารถกลับไปทำงานได้ทุกเมื่อที่คุณต้องการ” “ขอบคุณสำหรับความไว้วางใจและความเมตตา คุณวิทแมน แต่อย่างไรก็ตาม ฉันคิดว่าฉันไม่มีโอกาสกลับไปอีกแล้ว” มาเดลีนยิ้มอย่างขมขื่น “คุณสามารถกลับมาได้ตลอดเวลาตราบเท่าที่คุณต้องการ” คำตอบของเฟลิเป้นั้นอ่อนโยน เช่นเดียวกับรอยยิ้มอันหล่อเหลาบนใบหน้าของเขา แม้ว่าเขาจะดูเย็นชาและสง่างาม แต่เมื่อเขาอ้าปากพู

Locked chapters

Download the Webfic App to unlock even more exciting content

Turn on the phone camera to scan directly, or copy the link and open it in your mobile browser

© Webfic, All rights reserved

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.