บทที่ 113

มาเดลีนเดินทางไปโรงพยาบาลอีกครั้ง เธอไม่ได้ไปที่นั่นเพื่อทำแผลบนใบหน้า แต่ไปที่นั่นเพื่อไปเยี่ยมเอโลอิสแทน เนื่องจากเป็นช่วงใกล้เทศกาลปีใหม่ บรรยากาศของงานปีใหม่สามารถพบได้ในโรงพยาบาล ขณะที่มาเดลีนสวมหน้ากากอนามัยของเธอและมีรถเข็นขายดอกไม้ที่ทางเข้าโรงพยาบาล หลังจากฉุกคิดสักพัก ในที่สุดเธอก็เลือกดอกคาร์เนชั่นสีชมพู เธอคว้าปากกาและกระดาษจากกระเป๋า หลังจากเขียนคำว่า “คุณหญิง เอโลอิส แพตทัล ฉันขอให้คุณหายป่วยโดยเร็ว” เธอนำกระดาษอวยพรวางไว้ตรงกลางช่อดอกไม้ มาเดลีนสอบถามเกี่ยวกับที่ห้องพักรักษาเอโลอิสจากแผนกต้อนรับ เธออยู่ในส่วนของห้องวีไอพี ถึงอย่างไรก็ตาม มาเดลีนลังเลเมื่อเธอมาถึงหน้าประตูห้อง ไม่มีใครต้อนรับเธอที่นี่ เธอจะได้รับเพียงความอับอายถ้าเธอเข้าไป แต่อย่างนั้น มีสิ่งที่ไม่สามารถอธิบายได้ว่า เธอไม่สามารถหยุดคิดเรื่องเอโลอิสไปจากใจได้ ในขณะนี้เสียงหัวเราะดังออกมาจากห้อง “เอโลอิส ดูสิว่าลูกสาวที่รักของเรารักคุณมากแค่ไหน ขอบคุณเลือดที่เธอบริจาค ทำให้คุณสามารถรอดพ้นอันตรายมาได้อย่างปลอดภัย” ฌอนกล่าวด้วยน้ำเสียงที่ค่อนข้างภาคภูมิใจ มาเดลีนตะลึงเมื่อได้ยินสิ่งที่เขาพูด ลูกสาว?