บทที่ 111

หัวใจที่เต้นแรงอันทรงพลังของเขาถูกเธอสัมผัสได้ในขณะนี้ แต่ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่? เธอพยายามใช้ความคิดอย่างหนักกับการจดจำเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ แต่เธอจำได้ลางๆ เพียงแค่เธอวิ่งหนีออกไปเพราะเธอไม่ต้องการให้เจเรมี่เห็นรูปลักษณ์ที่อัปลักษณ์ที่เป็นอยู่ในปัจจุบันของเธอ โธ่ เธอดันเป็นลมขณะวิ่ง เธอพยายามนึกย้อนถึงเหตุการณ์ต่างๆที่เกิดอะไรขึ้น แต่ดูเหมือนขณะนี้เจเรมี่เริ่มขยับตัวคล้ายว่าเขากำลังจะตื่น ปฎิกริยาดังกล่าวสร้างควมตกใจให้เธอ มาเดลีนรีบหลับตาลงทันที หัวใจของเธอเต้นเร็วมากจนแทบจะพุ่งออกมาทางลำคอ เจเรมี่ลืมตาขึ้นมาเขาค่อยๆยกแขนข้างหนึ่งที่โอบรอบเอวของมาเดลีนออกอย่างแผ่วเบาราวกับไม่ต้องการให้ตัวฉันตื่น เขาลงจากเตียงไปในที่สุด มาเดลีนหลงคิดว่าเจเรมี่ออกไปแล้ว แต่จู่ๆเธอรู้สึกถึงลมหายใจของเขาออกมาตรงใบหน้าเธอ ช่วงเวลาต่อมาไม่นาน หน้าผากของเขาแนบชิดของเธอราวกับว่าเขาต้องการรับรู้อุณหภูมิในร่างกายของผู้หญิงที่นอนอยู่ตรงหน้า มาเดลีนไม่คิดจะเชื่อการกระทำของเขาในตอนนี้ ยิ่งไปกว่านั้น เธอไม่กล้าแม้แต่จะเชื่อว่าเขาจะดึงผ้าห่มขึ้นมาห่อหุ้มให้เธออย่างตั้งใจก่อนเดินออกไป มาเดลีนลื