บทที่ 235 เขาอยู่เคียงข้างเสมอ

ความเจ็บปวดแผ่ซ่านออกมาจากฝ่ามือของเธอขณะที่คมของหัวเข็มขัดเหล็กบาดมือ และมันกดลึกลงไปในเนื้อของเธอ เนลล์ดูซีดลงแต่เธอยังกัดฟันแน่นและพยายามอย่างเต็มที่ที่จะไม่ใส่ใจกับความเจ็บปวดนั้น หลังจากที่เธอเหวี่ยงตัวไปเกือบ 20 ครั้ง ในที่สุดเท้าของเธอก็สัมผัสหินอีกด้านหนึ่ง เธอใช้โอกาสนี้ขยับร่างกายเข้าใกล้หน้าผามากขึ้นเพื่อที่เธอจะสามารถยืนได้ มันคงจะเป็นการเคลื่อนไหวที่ยากลำบากสำหรับคนปกติ แต่ไม่ใช่สำหรับเธอ โชคดีที่เธอใช้เวลาที่ต่างประเทศเป็นเวลานานเพื่อฝึกฝนศิลปะการต่อสู้ ดังนั้นแม้ว่าความแข็งแกร่งของเธอจะไม่ดีเหมือนเดิม แต่ทักษะและเทคนิคของเธอยังคงที่ ซึ่งทำให้เธอผ่านการแสดงที่ยากลำบากนั้นมาได้ หลังจากที่เธอพบพื้นแล้ว เธอก็กะระยะภูมิประเทศดูและตระหนักถึงบางสิ่งบางอย่างที่โชคดี หน้าผาอาจจะสูงชันแต่มีหินปูดออกมาจำนวนมากและมีหญ้าอยู่เต็มพื้นผิว ในกรณีแบบนี้การปีนขึ้นไปก็ไม่ใช่เรื่องยาก คำถามเดียวที่เหลืออยู่คืออะไรกำลังรอเธออยู่ที่นั่น? เธอไม่ต้องการใช้แรงทั้งหมดในการปีนหน้าผาขึ้นไปเพียงเพื่อไปเจอกับเซลีนและคนของเธอ พวกมันต้องพาเธอกลับไปที่ห้องใต้ดินอย่างแน่นอน ถ้ามันเกิดขึ้นจริง ความ