บทที่ 1053 ตอบแทนบุญคุณ

ในช่วงนี้เขาจึงเดินทางไปเรื่อยเพียงเพื่อคลายความเบื่อหน่าย เขายังไม่เคยคิดเรื่องที่เป้าหมายของเจฟฟ์ถลำลึกไปกว่านี้ด้วยซ้ำ ทว่าไม่ใช่มันไม่เคยแวบขึ้นมาในหัวเพราะมันมี ทว่าลางสังหรณ์ของเขาบอกว่ามันอันตราย เขาจึงไม่เก็บมันมาคิดอีก นั่นคือสาเหตุที่เขาเงอะงะเมื่อกิดเดียนถามเขา ชิมอนมองกิดเดียนด้วยความรู้สึกสับสน กิดเดียนก็ไม่ได้เร่งเร้า เขาเพียงแค่รอเงียบ ๆ จนกว่าเขาจะพูด หลังจากผ่านไปนาน ในที่สุดชิม่อนก็ส่ายหน้าด้วยท่าทางลำบากใจ “ผมไม่รู้ ผมไม่รู้จริง ๆ ว่าทำไมเขาต้องได้หยกอาถรรพ์ไป!” กิดเดียนเอ่ยออกมาเสียงแผ่ว “ผมเองก็เชื่อเหมือนกันว่าคุณฟลินเดอร์ไม่รู้เรื่องนี้ แต่ตอนนี้เรื่องก็เกิดขึ้นแล้ว อีกทั้งพวกเราก็รู้เรื่องหมดแล้ว ผมยังหวังว่าคุณฟลินเดอร์จะไม่เอาแต่สนใจตัวเองแล้วละเลยคนอื่น ถ้าเป็นไปได้ เรามาสืบเรื่องนี้ด้วยกัน อย่างไรก็ตามถ้าเจฟฟ์มีจุดประสงค์มีแอบแฝงจริง ๆ ถึงตอนนั้นตระกูลฟลินเดอร์จะได้รับผลกระทบไปด้วย และผมเกรงว่าคุณฟลินเดอร์จะไม่เป็นข้อยกเว้นเหมือนกัน” เมื่อชิม่อนได้ฟังเช่นนั้น เขาก็เผยยิ้มออกมาด้วยความสิ้นหวัง “คุณอาจจะยังไม่รู้ แต่ผมถูกขับออกจากตระกูลแล้ว ดังนั้น