บทที่ 36

โดโรธียังคงมึนงง ตาของเธอเปิดครึ่งหนึ่งและการมองเห็นของเธอก็พร่ามัว ดังนั้นเธอจึงไม่สามารถมองเห็นใบหน้าของชายผู้นั้นได้ภายใต้แสงสลัว อ้อมกอดอันอ่อนโยนของเขา เธอสัมผัสได้ถึงความอบอุ่นของเขาที่เอวของเธอ กลิ่นบุหรี่จางๆ ผสมกับกลิ่นอันเป็นเอกลักษณ์ของเขาโอบล้อมเธอ... ด้วยเหตุผลบางอย่าง มันทำให้หัวใจของเธอเต้นแรงอีกครั้ง อารมณ์แปลก ๆ สั่นไหวในหัวใจของเธอ เครเดนซ์?! ทำไมเขาจึงคลานไปที่เตียงของเธอแทนที่จะอยู่เคียงข้างโรซาลี? เธอก้มศีรษะลงและมองได้ชัดเจนขึ้น สิ่งที่เธอเห็นคือใบหน้าที่หลับใหลของเขาซึ่งสงบนิ่งราวกับทะเล ไม่มีร่องรอยของความเย็นชาและความโหดร้าย มันเป็นความแตกต่างอย่างสิ้นเชิงกับตัวตนปกติของเขา หลังจากจ้องมองมาที่เขาเป็นเวลานาน โดโรธีพยายามขยับออกจากอกอย่างระมัดระวัง อย่างไรก็ตาม ทันทีที่เธอขยับร่างกาย เสียงเรียกเข้าดังก็ทำลายความเงียบขึ้นในทันใด มันมาจากโทรศัพท์มือถือของ Credence เมื่อรู้สึกว่าเขาจะถูกปลุกด้วยเสียง ร่างกายของโดโรธีก็แข็งทื่อ เธอหลับตาลงอย่างไม่รู้ตัว ในขณะเดียวกัน Credence ก็ลืมตาขึ้น เขาสังเกตเห็นว่ามือของเขาถูกมัดไว้ที่เอวเรียวของเธอ สัมผัสอันละเอียดอ่อนที่ไม่อา