บทที่ 102

ในห้องขังที่มีพื้นที่จำกัด หลังจากที่โดโรธีโจมตีโรซาลี เธออารมณ์ดี เธอกำลังทำความสะอาดตัวเองในห้องน้ำ เธอแปรงฟันด้วยมือข้างหนึ่งและวางมือบนท้องของเธอขณะที่เธอตั้งครรภ์ได้สี่เดือนแล้ว เธอยิ้มและฮัมเพลงกล่อมเด็กเบาๆ เธออดทนต่อความขุ่นเคืองของเธอมาหลายปีแล้ว และการปล่อยมันออกมาทั้งหมดราวกับคลื่นซัดสาดในคืนเดียวก็รู้สึกดีมาก มันเป็นความรู้สึกที่สุดยอดมาก และมันได้รสชาติดีกว่าอาหารอันโอชะเสียอีก เธอจำได้ว่าทุกครั้งที่โรซาลีทนทุกข์กับความคับข้องใจเล็กน้อย เธอจะทำตัวอ่อนแอและบ่นกับครีเดนซ์เกี่ยวกับเรื่องนี้ ครีเดนซ์จะมาหาเธออย่างแน่นอนเพื่อแสวงหาความยุติธรรมให้โรซาลี เขาจะอยู่ที่นี่ในตอนกลางคืนหรือวันถัดไป ชายคนนั้นเป็นสามีของเธอมาสี่ปีแล้ว แต่เขาดูแลโรซาลีอย่างตั้งใจมากกว่าที่เขาเคยทำเพื่อเธอ กระจกรูปวงรีเหนืออ่างสะท้อนใบหน้าเล็กๆ ที่ซีดขาวของโดโรธีได้อย่างชัดเจน โดโรธีจ้องมองดวงตาของเธอในกระจก พวกเขาดูสงบราวกับน้ำนิ่งไม่แสดงว่าเธอรู้สึกภายในอย่างไร ตลอดหลายปีที่ผ่านมา เธอน่าจะเคยชินกับความรักแบบไม่มีเงื่อนไขของ Credence ที่มีต่อ Rosalie แต่เมื่อใดก็ตามที่เธอจำได้ว่าเธอในฐานะภรรยาของเขาได้รั