บทที่ 97

เป็นพรสวรรค์ที่เธอคาดหวังไว้สูง กู โรลโรล จะเอามาเปรียบเทียบกับเธอได้อย่างไร? เนื่องจากการตัดสินใจไปทำธุระในนาทีสุดท้าย ทัง โรลชูว จึงกลับบ้านในเวลากลางคืน เธอต้องการทำอาหารเย็นที่ดีต่อสุขภาพสำหรับ ลู ชินจิน เวลาประมาณ 19.00 น. ลู​ ชินจิน ก็เข้ามาในบ้าน เมื่อได้ยินเสียงมาจากห้องครัวเขาจึงเข้าไปดู ทัง โรลชูว กำลังหั่นเนื้อและบนเตาข้าง ๆ เธอมีหม้อซุปเดือด เธอกังวลและเผลอตัดนิ้วตัวเอง เลือดพุ่งออกมา เธอร้องเสียงหลงด้วยความตกใจ ก่อนที่เธอจะวางลงใต้น้ำ มือใหญ่ ๆ คว้ามือของเธอแล้วดึงไปที่ก๊อกน้ำ “กลับมาแล้วเหรอ” ทัง โรลชูว ยิ้มหวานขณะที่เธอเม้มริมฝีปากของเธอที่ชายคนนั้น ลู ชินจิน มองไปที่เธอและรีบปิดเตา จากนั้นเขาก็ดึงเธอเข้าไปในห้องนั่งเล่นดึงชุดปฐมพยาบาลนั่งลงข้าง ๆ เธอแล้วเริ่มทำแผล นิ้วยาวของเธอขาวและอ่อนโยน มีความสวยงามและรู้สึกเรียบเนียน เมื่อพิจารณาจากนิ้วของเธออาจบอกได้โดยตรงว่าเธอไม่ต้องทำงานบ้าน แต่ตอนนี้เธอมีบาดแผลที่นิ้ว หัวใจของ ลู ชินจิน เจ็บปวด เขาสั่งเธออย่างถือวิสาสะ "คราวหน้าคุณไม่ต้องก้าวเข้ามาในครัว แค่สั่งให้ใครก็ได้ทำอาหารเอา" "ไม่เป็นไร มันเป็นเพียงมีดบาดเล็ก