บทที่ 87

ทัง โรลชูว ยิ้มอย่างไม่เกรงกลัว กู โรลโรล กู โรลโรล อดไม่ได้ที่จะย่อตัวลงและเธอรู้สึกถึงความหวาดกลัวที่ไหลลงมาที่กระดูกสันหลังของเธอเมื่อคิดว่าเธอถูก "แฟน" ของ ทัง โรลชูว ตบได้อย่างไร ทัง โรลชูว เป็นคนไม่กล้า แต่ "แฟน" ของเธอไม่ใช่! ทัง โรลชูว หัวเราะเบา ๆ เมื่อเธอเห็นความกลัวบนใบหน้าของ กู โรลโรล "คุณควรรู้ขีดจำกัดของตัวเองนะคุณจี แฟนของฉันไม่ใช่คนขี้เล่น" กู โรลโรล พูดอย่างโกรธ ๆ ว่า "แก! นังสาระเลว เขาเป็นแค่ผู้ชายทั่ว ๆ ไป ที่แกหยิบขึ้นมาข้างถนนแกคิดว่าฉันจะกลัวเขาจริง ๆ หรอ ฉันสามารถให้ยินเฟง เตะเขาออกจากเมืองปักกิ่งยังได้ถ้าฉันต้องการทำ” ทัง โรลชูว เพียงแค่ยิ้มให้เธออย่างเย็นชาและพูดว่า "ฉันกลัวว่า จี ยินเฟง ไม่มีอำนาจพอที่จะทำเช่นนั้น" จากนั้นเธอก็มุ่งตรงไปที่ลิฟต์ กู​ โรลโรล จ้องมองเธออย่างเคร่งขรึมท่าทีของเธอดูรุนแรงและน่ากลัว ลู เส้าหลิน พยายามปลอบเธอและเธอก็พูดเบา ๆ ว่า "โรลโรล ใจเย็น ๆ ก่อน มันทำตัวแบบนี้ได้ไม่นานหรอก คุณจะสามารถทรมานเธอได้อย่างช้า ๆ หลังจากที่คุณเข้าร่วมกับ บริษัท เพราะงั้นจึงไม่จำเป็นต้องทำอะไรมากตอนนี้ มันไม่หนีไปไหนหรอก” กู โรลโรล ผลักเธอออกไปแล