บทที่ 759

หยิง เสี่ยวเซียววิ่งออกจากออฟฟิศทั้งน้ำตา จนพนักงานด้านนอกที่รู้จักเธอ ต่างพากันเลิกลั่กตกใจเพราะไม่รู้สถานการณ์ที่เกิดขึ้นด้านใน ไม่นานข่าวนี้ก็ถึงหูของทัง โรลชูว เสี่ยวเซียวร้องไห้เหรอ? คิ้วเรียวขมวดแน่น คนแรกที่เธอนึกถึงคือเซียวเหยา ในหัวเริ่มครุ่นคิดว่าชายหนุ่มทำอะไรไม่ดีใส่เพื่อนตัวเองหรือไม่ นิ้วเรียวกดโทรออกหาเพื่อนรักหลายต่อหลายครั้ง แต่ก็ไม่มีคนรับสาย จนในที่สุดโรลชูวก็ตัดสินใจขึ้นไปหาลู เซียวเหยาที่ออฟฟิศ เมื่อใจเริ่มกระวนกระวายกลัวหยิง เสี่ยวเซียวเป็นอะไรไป พอลิฟต์เคลื่อนตัวถึงชั้นทำงานของผู้จัดการสาขา ทันทีที่ประตูเหล็กเปิดออก นัยน์ตากลมก็ต้องเบิกกว้างเมื่อเห็นหญิงสาวอีกคนที่ยื่นรอลิฟต์อยู่ด้านนอกตรงหน้าเธอ โรลชูวขมวดคิ้วนิด ๆ แล้วเดินออกจากลิฟต์ทั้งที่ยังไม่ละสายตาจากใบหน้าของหล่อน เธอคนนั้นหันมายิ้มทักทายให้ พลางเกินเข้าไปกดปุ่มด้านใน เมื่อประตูปิดลง ภาพตรงหน้าก็ตัดฉับเหลือเพียงประตูเหล็ก โรลชูวยังคงยืนมองประตูลิฟต์ที่ปิดสนิทพร้อมระดมความคิด ทางด้านลู เซียวเหยาที่เดินออกมาจากออฟฟิศก็ชักงะไปนิดเมื่อเห็นร่างของคนที่ยืนอยู่หน้าลิฟต์ คิ้วเข้มเลิกสงสัย ก่อนจะก้าวฉับไป