บทที่ 750
หลิน เสวียจียิ้มบาง พลางยกกาแฟขึ้นมาจิบ สายตาของหล่อนมองออกไปยังถนนที่คลับคลั่งไปด้วยผู้คนด้านนอก ราวกลับไม่รีบตอบคำถามของทัง โรลชูว
ส่วนโรลชูวเองก็ไม่ได้เอ่ยเร่งแต่อย่างใด ร่างเล็กทำเพียงอดทนนั่งรอ
ไม่นานเสวียจีก็หันกลับมามองแก้วกาแฟที่อยู่บนโต๊ะก่อนจะเงยหน้ามองคนที่มาด้วยอีกครั้ง “คุณทัง ฉันเชื่อว่าเธอเคยเห็นอิทธิพลของพ่อชินจินมาแล้ว เธอคิดจริง ๆ เหรอว่าชินจินจะสู้พ่อของเขาได้?”
“ฉันเชื่อในตัวชินจินค่ะ”
ช่างมั่นใจ ทว่ายังคิดน้อยไปอยู่ดี
หลิน เสวียจีกระตุกยิ้มพลางส่ายหัว “คุณทัง รู้ไหมว่าสองสามวันนี้ ชินจินยังหาวิธีแก้ไขเรื่องของตระกูลหยิงไม่ได้เลย?”
โรลชูวขมวดคิ้วทันที พลันจ้องเขม็งไปยังหลิน เสวียจีที่กำลังพูดอยู่
เห็นแบบนั้น เสวียจีก็กดยิ้มลึกกว่าเดิม “พวกเธอมันก็แค่เด็กไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม ไม่มีทางเทียบพ่อของชินจินได้หรอก”
“ที่นี่คือเป่ยหนิง ไม่ใช่ปักกิ่ง” โรลชูวพูดเสียงดังฟังชัด
ทว่าหลิน เสวียจีกลับมองเธอด้วยแววตาสมเพช “คุณทัง คิดว่าอิทธิพลของตาแก่นั้นจะมาไม่ถึงเป่ยหนิงเหรอ?”
การนิ่งไม่ตอบของโรลชูว บ่งบอกได้ว่าลึก ๆ แล้วเธอเองก็คิดไม่ต่าง
หลิน เสวียจีรู้สึกว่าตนต้องรีบแจ้ง
Locked chapters
Download the Webfic App to unlock even more exciting content
Turn on the phone camera to scan directly, or copy the link and open it in your mobile browser
Click to copy link