บทที่ 744

“ไม่ว่าเธอจะดีหรือไม่ ฉันเห็นได้ด้วยตัวฉันเอง ฉันไม่จำเป็นต้องให้เธอมาบอกหรอก” ในตอนนี้ปู่เซินโกรธเล็กน้อย ทัง โรลชูวไม่ได้เกรงกลัวแม้แต่น้อย “คุณปู่ คนเราจำเป็นต้องรู้จักกันก่อน ก่อนที่พวกเขาจะรู้ว่าคนไหนดีหรือเลว ปู่รู้ได้ไงว่าเธอดีหรือไม่ดีเพียงของมอง?” “ชินจิน เอาตัวเธอออกไปจากตรงนี้ซะ!” ความสุขในครั้งแรกของปู่เซินที่ได้เห็นทัง โรลชูว ได้หายไปหมด ณ จุดนั้น ลู ชินจินขมวดคิ้วเล็กน้อยและพูดปกป้องทัง โรลชูวว่า “ปู่ ที่ชูวชูวพูดไม่ผิดซะหน่อย โมเฟยไม่ใช่เด็กแล้วนะ และเขามีสิทธิ์ที่จะเลือกชีวิตของตัวเอง เพราะงั้นผมหวังว่าปู่จะคิดเรื่องนี้ได้นะ” ขณะที่พูด เขาหันไปหาทัง โรลชูว และพูดว่า “ชูวชูวกลับกันเถอะ” ทัง โรลชูวรู้ว่าชายแก่เป็นคนดื้อด้าน และเธออาจจะไม่สามารถโน้มน้าวเขาได้อย่างทันที “คุณปู่งั้นเราจะกลับไปก่อนนะคะ” ทัง โรลชูวคำนับปู่เซินที่ใบหน้าได้เปลี่ยนเป็นเคร่งขรึม อย่างสุภาพก่อนที่เธอจะเดินออกจากประตูไปพร้อมกับลู ชินจิน หลังจากที่พวกเขาออกไป ซู เหวินจิงที่เอาแต่เงียบอยู่ตลอดเวลาก็พูดว่า “คุณปู่คะ อย่าโกรธไปเลย พี่ใหญ่ชินจินกับภรรยาของเขาคงไม่ได้ตั้งใจพูดแบบนั้นหรอก” “ตั้งใจอ