บทที่ 680

คนที่มุงดูอยู่ก้มหน้าก้มตา แสร้งทำเป็นยุ่งเมื่อพวกเธอหันมามองที่พวกเขา กู โรลโรลหายใจเข้าไปเฮือกใหญ่ ขณะที่เธอเดินไปนั่งพักผ่อน ที่มุมหนึ่งของสตูดิโอ มีใครบางคนนั่งอยู่อย่างเงียบ ๆ “พี่โรลชูว เราออกไปตอนนี้ดีไหม?” นี่เป็นครั้งแรกที่เสี่ยวซูออกมาสัมภาษณ์กับพี่สาวโรลชูว และเขาไม่คิดเลยว่าจะมีสถานการณ์ที่น่าอึดอัดใจเช่นนี้เกิดขึ้น เขารู้ว่า กู โรลโรล และ หนิง เฉียวเฉียวต่างก็มีความบาดหมางกับพี่โรลชูว ดังนั้นเขาจึงถามเธอก่อนตัดสินใจเดินขึ้นไปสัมภาษณ์ “ทำไมเราจะไม่ออกไปล่ะ” ทัง โรลชูวตอบ “ไม่สิ… ไม่…” เสี่ยวซูไม่คิดว่าพี่สาวโรลชูวจะตอบมาเช่นนี้ เดิมทีเขาคิดว่าเธอจะรู้สึกอึดอัดใจ และคงจะยกเลิกสัมภาษณ์ในครั้งนี้ไปเสียก่อน เมื่อเห็นว่าเขากำลังสับสน ทัง โรลชูวก็ตบบ่าของเขาก่อนที่จะให้คำแนะนำเขาจากใจจริง “เสี่ยวซู เราเป็นนักข่าว ดังนั้นในอนาคตไม่ว่าเราจะเจอสถานการณ์แบบไหน เราต้องแสดงให้เห็นว่าเราเป็นมืออาชีพมาพอ และทำในสิ่งที่เราควรจะทำ” "ครับ" เสี่ยวซู พยักหน้า "ออกไปกันเถอะ" พูดจบเขาก็เดินนำทัง โรลชูว และตรงไปยังใจกลางของสตูดิโอ ทัง โรลชูวยิ้ม และรีบเดินตามเขาไปอย่างรวดเร็ว ... ก